Federico García Lorca - Thanos Mikroutsikos, Giannis Koutras

Ανέμισες για μια στιγμή τον πολερό

Και το βαθύ πορτοκαλί σου μεσοφόρι

Αύγουστος ήτανε, δεν ήτανε θαρρώ

Τότε που φεύγανε μπουλούκια οι σταυροφόροι

Παντιέρες πάγαιναν του ανέμου συνοδειά

Και ξεκινούσαν οι γαλέρες του θανάτου

Στο ρογοβύζι ανατριχιάζαν τα παιδιά

Κι ο γέρος έλιασε ακαμάτης τα χαμνά του

Του ταύρου ο Πικάσο ρουθούνιζε βαριά

Και στα κουβέλια τότε σάπιζε το μέλι

Τραβέρσο ανάποδο πορεία προς το Βορριά

Τράβα μπροστά ξωπίσω εμείς και μη σε μέλει

Κάτω απ' τον ήλιο αναγαλιάζαν οι ελιές

Και φύτρωναν μικροί σταυροί στα περιβόλια

Τις νύχτες στέρφες απομέναν οι αγκαλιές

Τότες που σ' έφεραν κατσίβελε στην πόλια

Ατσίγγανε κι αφέντη μου με τι να σε στολίσω

Φέρτε το μαυριτάνικο σκουτί το πορφυρό

Στον τοίχο της Καισαριανής μας φέραν από πίσω

Κι ίσα ένα αντρίκιο ανάστημα ψηλώσαν το σωρρό

Κοπέλες απ' το Δίστομο φέρτε νερό και ξύδι

Κι απάνω στη φοράδα σου δεμένος σταυρωτά

Σύρε για κείνο το στερνό στην Κόρδωβα ταξίδι

Μέσα απ' τα διψασμένα της χωράφια τ' ανοιχτά

Βάρκα του βάλτου ανάστροφη φτενί δίχως καρένα

Σύνεργα που σκουριάζουνε σε γύφτικη σπηλιά

Σμάρι κοράκια να πετάν στην έρημην αρένα

Και στο χωριό να ουρλιάζουνε τη νύχτα εφτά σκυλιά

Je zwaaide even met de paal

En je diep oranje petticoat

Het was augustus, het was niet moedig

Toen de kruisvaarders massaal vertrokken

Slipje ging gepaard met de wind

En de galeien van de dood begonnen

De kinderen rilden bij Rogovyzi

En de oude man wreef koppig over zijn wangen

Picasso snuffelde zwaar aan de stier

En toen rotte de honing in de emmers

Traverse omgekeerde koers naar het noorden

Trek naar voren en we worden geen lid

De olijven wiegden onder de zon

En kleine kruisjes ontsproten in de boomgaarden

's Nachts bleven de knuffels droog

Toen brachten ze je naar de polen

Mijn meester, waarmee kan ik je versieren?

Breng de Moorse verkenner de paarse

Ze brachten ons van achteren naar de muur van Kaisariani

En gewoon een man lang, ze verhoogden de stapel

Meisjes uit Distomo, breng water en azijn

En op je merrie kruislings vastgebonden

Sleep voor die sternumreis naar Cordoba

Door haar dorstige open velden

Moerasboot omgekeerde kam zonder romp

Gereedschap dat roest in een gipsgrot

Smari kraait om te vliegen in de verlaten arena

En in het dorp huilen zeven honden 's nachts