Tengo Miedo - Armando Pontier, Julio Sosa, Oscar Ferrari, Armando Pontier, Julio Sosa

En la timba de la vida me planté con siete y medio

Siendo la única parada de la vida que acerté

Yo ya estaba en la pendiente de la ruina, sin remedio

Pero un día dije planto y ese día me planté

Yo dejé la barra rea de la eterna caravana

Me aparté de la milonga y su rante berretín;

Con lo triste de mis noches hice una hermosa mañana:

Cementerio de mi vida convertido en un jardín

Garsonier, carreras, timbas, copetines de vicioso

Y cariños pasajeros… Besos falsos de mujer…

Todo enterré en el olvido del pasado bullicioso

Por el cariño más santo que un hombre pueda tener

Hoy, ya vés, estoy tranquilo… Por eso es que, buenamente

Te suplico que no vengas a turbar mi dulce paz;

Que me dejes con mi madre, que a su lado, santamente

Edificaré otra vida, ya que me siento capaz

Te suplico que me dejes, tengo miedo de encontrarte

Porque hay algo en mi existencia que no te puede olvidar…

Tengo miedo de tus ojos, tengo miedo de besarte

Tengo miedo de quererte y de volver a empezar

Sé buenita… No me busques… Apartate de mi senda…

Tal vez en otro cariño encontrés tu redención…

Vos sabés que yo no quiero que mi chamuyo te ofenda…

¡Es que tengo mucho miedo que me falle el corazón!

In de timba van het leven stond ik met zeven en een half

De enige stop in het leven zijn die ik goed had

Ik bevond me al op de helling van de ondergang, hopeloos

Maar op een dag zei ik plant en die dag plantte ik

Ik verliet de koninklijke bar van de eeuwige karavaan

Ik nam afstand van de milonga en zijn rante berretín;

Met het verdriet van mijn nachten maakte ik een mooie ochtend:

Begraafplaats van mijn leven veranderd in een tuin

Garsonier, rassen, timba's, wrede copetines

En vluchtige genegenheid... Valse vrouwenkusjes...

Ik begroef alles in de vergetelheid van het bruisende verleden

Voor de heiligste liefde die een man kan hebben

Vandaag, zie je, ben ik kalm... Daarom, wel

Ik smeek je, kom mijn zoete vrede niet verstoren;

Dat je me bij mijn moeder achterlaat, dat aan haar zijde, heilig

Ik zal een ander leven opbouwen, als ik me daartoe in staat voel

Ik smeek je om me te verlaten, ik ben bang om je te vinden

Omdat er iets in mijn bestaan ​​is dat jou niet kan vergeten...

Ik ben bang voor je ogen, ik ben bang om je te kussen

Ik ben bang om van je te houden en opnieuw te beginnen

Wees aardig... Zoek me niet... Ga uit de weg...

Misschien vind je in een andere genegenheid je verlossing...

Je weet dat ik niet wil dat mijn chamuyo je beledigt...

Ik ben alleen heel bang dat mijn hart me in de steek zal laten!