Un Alma Buena - Julio Sosa

Como el grito de un puñal

Clavándose en la piel

Y que llega al corazón

Con saña criminal

Fue la voz que me contó

La dramática verdad

Cuando dijo sin saber

Que aumentaba mi agonía:

«Pobrecita, se durmió»…

Se pobló mi soledad

Con duendes de dolor

Y sin lágrimas grité

Tu nombre y mi rencor

Vine y no debí venir

Enloquecido de pena

Nadie me conoce aquí

Dirán: ¡Es un alma buena!

Quién de los que gimen a tu lado

Quién de los que imploran

Y te rezan y te lloran y te bsan

Te adoró desesprado…

Nadie más que yo

Ante el cristo que está ahí

Guardando su quietud

Me arrodillo a suplicar

Por todo lo que fui

Por las noches que pasé

Por lo mucho que sufrí

Por tus ojos ya sin luz

Te suplico me perdones

Por lo mucho que lloré

Es el grito de un puñal

Clavándose en la piel

La impotencia de querer

Besarte y no poder

Als de kreet van een dolk

graven in de huid

En dat raakt het hart

met criminele wreedheid

Het was de stem die het me vertelde

de dramatische waarheid

toen hij zei zonder het te weten

Dat verhoogde mijn lijdensweg:

"Arm ding, ze viel in slaap"...

Mijn eenzaamheid was bevolkt

met pijnelfen

En zonder tranen schreeuwde ik

Jouw naam en mijn wrok

Ik kwam en ik had niet moeten komen

gek van verdriet

niemand kent mij hier

Ze zullen zeggen: hij is een goede ziel!

Wie van degenen die aan je zijde kreunen

Wie van degenen die smeken

En ze bidden tot je en ze huilen tot je en ze kussen je

Hij aanbad je wanhopig...

niemand behalve ik

voor de Christus die daar is

zijn kalmte bewaren

Ik kniel om te bedelen

Voor alles wat ik was

Voor de nachten die ik doorbracht

Voor hoeveel ik geleden heb

Voor je ogen zonder licht

Ik smeek je me te vergeven

Voor hoeveel ik heb gehuild

Het is de kreet van een dolk

graven in de huid

De onmacht van het willen

Kus je en niet in staat zijn