Olvida'o - Julio Sosa

¡Lo mataron al pobre Conteras!

¡Recién se casaba!

¡Si es para no creer!

Juan Luz Mala, saltó la tranquera

Y vino a llevarle a su propia mujer…

Fue en el patio e' la estancia «La Hazaña»

La fiesta 'e los novios era un esplendor;

Mas de pronto dos dagas hicieron

De aquella alegría un cuadro de horror

(recitado)

Herido de muerte

Y en sangre bañao

Habló de este modo

El recién casao:

No es nada, mi gaucha;

No te asustes, mi alma…

A los dos peleando

Se nos fue el facón…

Siento que me llega

Un vientito helado

Aquí, de este lado

Sobre el corazón…

Llevame unas flores…

Andá a visitarme…

La tierra es muy fría

Pa' estar olvidao…

¡Adiosita, gaucha

Te estaré esperando!

¡Me voy apagando

De puro finao!

Al principio fue todo promesas…

La viuda lloraba, sin duda demás;

Pero al fin se le fue la tristeza

Y a su pobre gaucho no lo fue a ver más

¡Con razón que en las noches 'e tormenta

Se escucha patente, la voz del finao

Que la llama diciendo: ¡Lucinda

Estoy muy solito, llegate a mi lao!

Ze hebben de arme Conteras vermoord!

Hij is net getrouwd!

Als het niet te geloven is!

Juan Luz Mala, sprong over de poort

En hij kwam om zijn eigen vrouw te nemen...

Het was op de binnenplaats van de kamer "La Hazaña"

De fiesta 'e los novios was een pracht;

Maar plotseling maakten twee dolken

Van die vreugde een beeld van afgrijzen

(recitatie)

Dodelijk gewond

En badend in bloed

sprak zo

De pas getrouwde:

Het is niets, mijn gaucha;

Wees niet bang, mijn ziel...

voor ons beiden vechten

We zijn de facón kwijt...

Ik voel het naar me toe komen

een ijzige wind

hier aan deze kant

Over het hart...

Breng me wat bloemen...

Kom mij bezoeken...

de aarde is erg koud

Om vergeten te worden...

Vaarwel, gaucha

Ik zal wachten!

Ik schakel uit

Puur prima!

Eerst waren het allemaal beloftes...

De weduwe huilde, ongetwijfeld te veel;

Maar eindelijk verliet het verdriet hem

En hij ging niet meer naar zijn arme gaucho

Geen wonder dat op stormachtige nachten

Het wordt gehoord patent, de stem van finao

Dat noemt ze zeggen: Lucinda

Ik ben erg eenzaam, kom aan mijn zijde!