Tiempos Viejos - Julio Sosa

¿Te acordás, hermano?

¡Qué tiempos aquéllos!

Eran otros hombres más hombres los nuestros

No se conocían cocó ni morfina

Los muchachos de antes no usaban gomina

¿Te acordás, hermano?

¡Qué tiempos aquéllos!

¡Veinticinco abriles que no volverán!

Veinticinco abriles, volver a tenerlos

Si cuando me acuerdo me pongo a llorar

¿Dónde están los muchachos de entonces?

Barra antigua de ayer ¿dónde está?

Yo y vos solos quedamos, hermano

Yo y vos solos para recordar…

¿Dónde están las mujeres aquéllas

Minas fieles, de gran corazón

Que en los bailes de Laura peleaban

Cada cual defendiendo su amor?

¿Te acordás, hermano, la rubia Mireya

Que quité en lo de Hansen al loco Cepeda?

Casi me suicido una noche por ella

Y hoy es una pobre mendiga harapienta

¿Te acordás, hermano, lo linda que era?

Se formaba rueda pa' verla bailar…

Cuando por la calle la veo tan vieja

Doy vuelta la cara y me pongo a llorar

Weet je nog, broeder?

Goede oude tijden!

Die van ons waren andere mannen, meer mannen

Ze kenden elkaar niet, coco of morfine

De jongens van vroeger gebruikten geen haargel

Weet je nog, broeder?

Goede oude tijden!

Vijfentwintig jaar dat komt niet meer terug!

Vijfentwintig jaar, heb ze weer

Als ik, als ik het me herinner, begin te huilen

Waar zijn de jongens van dan?

Oude bar van gisteren, waar is die?

Ik en jij zijn alleen gelaten, broer

Ik en jij alleen om te onthouden...

Waar zijn die vrouwen?

Trouwe mijnen, met een groot hart

Dat ze bij Laura's dansen vochten

Ieder die zijn liefde verdedigt?

Weet je nog, broer, de blonde Mireya

Wat heb ik weggenomen van gekke Cepeda bij Hansen?

Ik pleegde bijna zelfmoord op een avond voor haar

En vandaag is ze een arme, haveloze bedelaar

Weet je nog, broer, hoe mooi ze was?

Er werd een wiel gevormd om haar te zien dansen...

Als ik haar zo oud op straat zie

Ik draai mijn gezicht weg en begin te huilen