Un'idea - Talco

Figli di un tempo al fin delegato

Nella citt malata di percosse

Tra scellerati che avete armato

E che abbandonate come niente fosse

Ora è il momento da voi mai udito

Dove quello che avete costruito

Vi chiedo se è valsa la pena

Nascondere un’idea nel fondoschiena

E a voi camerieri del qualunquismo

Alfieri del più cieco masochismo

Convinti ancora di far poesia

Cacciando un fare in culo e cosi sia

Vi lascio un soffio che controvento

Non lanci piume che ci cadon dietro

Nell’incombenza ora matura

Di unirci ad un’idea che fa paura

Zonen van het verleden naar de fin afgevaardigde

In de stad ziek van afranselingen

Onder de schurken die je hebt bewapend

En dat je verlaat alsof er niets is gebeurd

Dit is het moment dat je nog nooit hebt gehoord

Waar wat je hebt gebouwd

Ik vraag je of het het waard was

Een idee achterin verbergen

En voor jullie kelners van onverschilligheid?

Vlaggendragers van het meest blinde masochisme

Nog steeds overtuigd om poëzie te maken

Een fuck up en het zij zo

Ik laat je een adem die tegen de wind in

Je gooit geen veren die achter ons vallen

In de nu volwassen taak

Meedoen aan een idee dat eng is