Rotolando - Talco

Dame un minuto, deja que te cuente

Deja que te diga lo que piense

Deja que te diga lo que bien sé

Deja que narre y que represente

Deja que te agarre y que te suelte

Deja que comparta el presente hoy

Deja que te busque y que te encuentre

Solo quiero que te guste, lonely boy

Dame un minuto, deja que te cuente

Deja que te diga lo que piense

Deja que te diga lo que bien sé

Deja que narre y que represente

Deja que te agarre y que te suelte

Déjame que entre en tu mente

Deja que te busque y que te encuentre

Solo quiero que te guste, lonely girl

Dame un minuto, deja que te cuente

Que la vida es un río que nace del amor que es una fuente

Aprendemos a confluir como afluentes

Que aunque muchos riachuelos lleguen directamente al mar

La gente quiere amar, los que solo quieren catar

Pollas y coños están locos de atar

Acabarán hasta el moño buscándose entre la multitud

Yo siempre he tenido claro que eras tú

Aunque tú no quieras nada de mi, todo lo cura el tiempo

Y yo hace mucho que aprendí a seguir en movimiento

Me da fuerzas para ser MC, eso si funciona

No aprecian a mi animal pero aplauden a mi persona

¿Y qué si el mundo no me necesita?

Yo no necesito al mundo

Necesito un segundo y una incógnita y música

Madre del amor gloria bendita

Despierta el dolor desde la parte más recóndita

Dolor que invita a soñar, la esperanza radica en el gesto

Aunque el gesto se suele malinterpretar

Como malinterpreté yo los de esa chica

Aunque el corazón palpita hay qué aprender a claudicar

(¿Me comporto como esperan o espero a qué se comporten?)

Al final cede primero el que menos lo soporte y yo soy blando

Gelatina temblando, el tiempo está pasando

Y yo me he quedado aquí solano hablando

Además se está nublando, el tiempo se está burlando de mi alma

Busco la calma que es un bien escaso

Estando medio vacío el vaso

Medio lleno por la rima que me extasió

(Estas y yo) Mis letras son mis pobres soluciones

Me sacan de situaciones, me evitan marrones, me curan bajones

RAP nunca me abandones

Cuando nadie me quiera haré arte con mis depresiones, otra vez

El reloj parado y yo sintiéndome más viejo

Sentado observo el presente convirtiéndose en recuerdo

Caótico contexto, se ampara en ser progreso

Sin mediar nos lo impusieron, y actúa sin consenso

Y en medio del mismo, tú y yo como foráneos

Exigiéndonos pasión aún después de tantos años

La fobia al dolor ajeno, el temor a morir solos

Y la droga mas potente, sentirnos necesarios

Hoy si me deprimo me digo que es voluntario

Someto al raciocinio el mínimo cambio de ánimo

Me animo si aminoro con un «Todo es relativo»

Mucho mejor que mi charla es el poder comparativo

Y por mi condición humana sigo sintiéndome indefenso

Pienso cuál será el variable que tantos hoy corrompe

Cuántas vueltas por la psique, la vida y le monde

Debo dar antes de ocupar el lugar que me corresponde

¡Ingenuo!

Hablas como si el camino en sí mismo

No fuera ya el propio destino

¿Qué se aprende del triunfo?

Dime

¿Qué de la derrota?

Trágate ya la egolatría

Y considera cualquier cambio de opinión una victoria

¿Cuánto hace qué no cambias tu propio punto de vista?

¿Cuánto hace qué no te deshaces de lo que más necesitas?

¿Sabes?

Lo mejor de las personas sale en sus momentos bajos

Y no buscando atajos a la vida

Y allí seguí sentado, con cuestiones y complejos

Obteniendo el cruel silencio transformándose en consejos

Prometí cero lamentos a condición de nuevos vientos

Ey, pero solo con ser yo ya estoy contento

Puedes ponerle más arena al reloj, que no se acabe el tiempo

Resuenan sin sueño gotas de pensamientos tendidos del techo

Dejo que me aborden, tengo el control de mi desorden

Pensando en ti, estoy comiendo demasia’o

A veces perderse parece ser necesario

Querer estar solo, no es querer sentirse solo, no

Y la nostalgia devasta el calendario

Agito otro café por la mañana

Ella sonríe al ver mi cara de sueño y se duerme otra vez

Ayer desayunaba a las tres

Y ahora el curro me plantea la vida

Como cuando pasa pero no la ves

Sereno en septiembre, desquiciado en junio

Y otro agosto lleno de playas y de montañas

Me abro una lata y suena el «shhh» como en las olas

Me abro la mente y tic-tac como en las horas

¿Tú dudas o lloras?

Otro mundo ilusiona

Las personas que irrumpen en la mente y avanzan desnudas

Sinceras, sin jefes, fronteras o pugnas

Tengo las ideas claras y demasiadas preguntas

Cada mañana en el espejo vemos como nos hacemos viejos

Perdemos vigor y ganamos en carisma

A veces pensarás que te desquicia

Otras que «¡Wow!», la vida te vicia, puntos de vista

El mundo que han construido encima no nos deja ver

Y la miseria en la calle me llena el alma de rabia

Una calma rara aguarda mientras no se libera

Me dice: «Tú sigue, hazlo simple, ¡Solo canta!»

Las playas de El Maresme me pusieron pañales

Desde este rincón la ciudad no parece tan grande

A veces nos olvidamos de ser animales

El silencio habla, me callo yo y grita el alma

Dame un minuto, deja que te cuente

Deja que te diga lo que piense

Deja que te diga lo que bien sé

Deja que narre y que represente

Deja que te agarre y que te suelte

Deja que comparta el presente hoy

Deja que te busque y que te encuentre

Solo quiero que te guste, lonely boy

Dame un minuto, deja que te cuente

Deja que te diga lo que piense

Deja que te diga lo que bien sé

Deja que narre y que represente

Deja que te agarre y que te suelte

Déjame que entre en tu mente

Deja que te busque y que te encuentre

Solo quiero que te guste, lonely girl

Geef me een minuutje, laat me je vertellen

Laat me je vertellen wat ik denk

Laat me je vertellen wat ik goed weet

Laat me vertellen en vertegenwoordigen

Laat me je pakken en laten gaan

Laat me het cadeau vandaag delen

Laat me je zoeken en vinden

Ik wil gewoon dat je me leuk vindt, eenzame jongen

Geef me een minuutje, laat me je vertellen

Laat me je vertellen wat ik denk

Laat me je vertellen wat ik goed weet

Laat me vertellen en vertegenwoordigen

Laat me je pakken en laten gaan

Laat me in je gedachten kruipen

Laat me je zoeken en vinden

Ik wil gewoon dat je me leuk vindt, eenzaam meisje

Geef me een minuutje, laat me je vertellen

Dat leven een rivier is die wordt geboren uit liefde die een bron is

We leren te stromen als zijrivieren

Dat hoewel veel stromen rechtstreeks naar de zee reiken

Mensen willen liefhebben, zij die alleen willen proeven

Lullen en kutjes zijn dol op

Ze zullen eindigen op de boeg op zoek naar elkaar in de menigte

Ik ben altijd duidelijk geweest dat jij het was

Zelfs als je niets van me wilt, heelt de tijd alles

En ik heb lang geleden geleerd om in beweging te blijven

Het geeft me kracht om MC te zijn, als het maar werkt

Ze waarderen mijn dier niet, maar ze applaudisseren voor mijn persoon

Dus wat als de wereld me niet nodig heeft?

Ik heb de wereld niet nodig

Ik heb een tweede en een onbekende en muziek nodig

Moeder van liefde gezegende glorie

Wek de pijn van het binnenste deel

Pijn die je uitnodigt om te dromen, hoop ligt in het gebaar

Hoewel het gebaar vaak verkeerd wordt begrepen

Wat heb ik die van dat meisje verkeerd begrepen

Ook al klopt het hart, je moet leren opgeven

(Gedraag ik me zoals verwacht of wacht ik tot ze zich gedragen?)

Uiteindelijk geeft degene die het het minst steunt als eerste toe en ik ben zacht

Jello schudt, de tijd gaat voorbij

En ik ben hier alleen gebleven om te praten

Plus het is bewolkt, de tijd bespot mijn ziel

Ik ben op zoek naar rust, wat een zeldzaam goed is

Het glas is half leeg

Half vol voor het rijm dat me extatisch maakt

(Deze en ik) Mijn teksten zijn mijn slechte oplossingen

Ze halen me uit situaties, ze vermijden dat ik bruin word, ze genezen me dieptepunten

RAP verlaat me nooit

Als niemand van me houdt, maak ik weer kunst van mijn depressies

De klok stopte en ik voelde me ouder

Zittend zie ik hoe het heden een herinnering wordt

Chaotische context, vlucht naar vooruitgang

Zonder bemiddeling hebben ze het ons opgelegd, en het handelt zonder consensus

En daar middenin, jij en ik als buitenlanders

Veel passie van ons, zelfs na zoveel jaren

De fobie van andermans pijn, de angst om alleen te sterven

En het krachtigste medicijn, nodig voelen

Als ik vandaag depressief word, zeg ik tegen mezelf dat het vrijwillig is

Ik onderwerp me aan de rede van de geringste verandering van stemming

Ik word aangemoedigd als ik langzamer ga met een "Alles is relatief"

Veel beter dan mijn lezing is vergelijkende macht

En door mijn menselijke conditie voel ik me nog steeds weerloos

Ik denk dat wat de variabele zal zijn die zo velen vandaag corrumpeert?

Hoeveel rondjes door de psyche, het leven en le monde

Ik moet geven voordat ik mijn rechtmatige plaats inneem

Naief!

Je praat alsof de weg zelf is

Het was niet langer het lot zelf

Wat is er geleerd van de overwinning?

Zeg eens

Hoe zit het met de nederlaag?

Slik de egomanie door

En beschouw elke verandering van geest als een overwinning

Hoe lang is het geleden dat u uw eigen standpunt veranderde?

Hoe lang is het geleden dat je bent verlost van wat je het meest nodig hebt?

Je weet wel?

De beste mensen komen naar buiten in hun mindere momenten

En niet op zoek naar snelkoppelingen naar het leven

En daar bleef ik zitten, met vragen en complexen

De wrede stilte laten veranderen in fooien

Ik beloofde nul spijt over de toestand van nieuwe wind

Hé, maar gewoon mezelf zijn, ben ik al blij

Je kunt meer zand in de klok doen, zodat de tijd niet opraakt

Droomloze druppels van gedachten die vanaf het plafond zijn uitgerekt weerklinken

Ik laat ze me aanpakken, ik heb de controle over mijn rotzooi

Ik denk aan jou, ik eet te veel

Soms lijkt verdwalen nodig

Alleen willen zijn is niet alleen willen zijn, nee

En nostalgie verwoest de kalender

Ik roer nog een koffie in de ochtend

Ze glimlacht bij het zien van mijn slapende gezicht en valt weer in slaap

Gisteren om drie uur ontbeten

En nu verhoogt de baan mijn leven

Like als het gebeurt, maar je ziet het niet

Sereen in september, losgeslagen in juni

En weer een augustus vol stranden en bergen

Ik open een blikje en de "shhh" klinkt als in de golven

Ik open mijn geest en tik-tak als in de uren

Twijfel je of huil je?

Een andere wereld illusies

Mensen die de geest binnenstormen en naakt lopen

Oprecht, zonder bazen, grenzen of worstelingen

Ik heb duidelijke ideeën en te veel vragen

Elke ochtend in de spiegel zien we hoe we oud worden

We verliezen kracht en winnen aan charisma

Soms denk je dat je er gek van wordt

Anders dan "Wauw!", is het leven verslavend, standpunten

De wereld die ze hierboven hebben gebouwd, laat ons niet zien

En de ellende op straat vervult mijn ziel met woede

Er wacht een zeldzame rust terwijl deze niet wordt losgelaten

Hij zegt tegen me: "Ga je gang, hou het simpel, zing gewoon!"

De stranden van El Maresme doen me luiers aan

Vanuit deze hoek lijkt de stad niet zo groot

Soms vergeten we dieren te zijn

Stilte spreekt, ik zwijg en de ziel schreeuwt

Geef me een minuutje, laat me je vertellen

Laat me je vertellen wat ik denk

Laat me je vertellen wat ik goed weet

Laat me vertellen en vertegenwoordigen

Laat me je pakken en laten gaan

Laat me het cadeau vandaag delen

Laat me je zoeken en vinden

Ik wil gewoon dat je me leuk vindt, eenzame jongen

Geef me een minuutje, laat me je vertellen

Laat me je vertellen wat ik denk

Laat me je vertellen wat ik goed weet

Laat me vertellen en vertegenwoordigen

Laat me je pakken en laten gaan

Laat me in je gedachten kruipen

Laat me je zoeken en vinden

Ik wil gewoon dat je me leuk vindt, eenzaam meisje