Punta raisi - Talco

Salpa inquieta la tormenta dai polmoni della terra

Nella valle del contrario di una malcelata guerra

Vecchio odore nelle mani di un digiuno a fari spenti

Figlio di un ultimo ballo che il dolore non cancellerà

Orfani di antiche glorie di un’idea persa per strada

Su carriere speculate la nostra vite non paga

Consiglieri disarmati dalla caduca illusione

Di celar mere parvenze sotto cieli di cartone

Vecchi agitatori proni che or del voto fate un’arte

A bestemmiar rivoluzioni con l’inchiostro nelle carte

Nella terra di nessuno, nella faida che non paga

Ritorniamo nelle case per riprenderci la strada

Terra libera, terra libera

Nella pena che ci atterra

Terra libera, terra libera

Per pulir libera terra

Terra libera, terra libera

Camminiamo nel tormento

Terra libera, terra libera

Ancor vagando a scarpe rotte

Verso un indomani a stento

Padri di una nuova notte

Per cullar la nostra dignità

Solo e pallido e il tramonto di un cammino anticipato

Da un destino spinto e perso sopra il fondo disarmato

Di una veglia ammutinata costruita su parvenza

Di spacciar miseria a nobiltà

Vecchio agitatore teso a specular parole al vento

Ad abortir promesse vane supra uccelli di cemento

Nel giardino senza tempo di una pena che ci atterra

Coltiviam voli affondati per pulir libera terra

Terra libera, terra libera

Nella pena che ci atterra

Terra libera, terra libera

Per pulir libera terra

Terra libera, terra libera

Camminiamo nel tormento

Terra libera, terra libera

Ancor vagando a scarpe rotte

Verso un indomani a stento

Padri di una nuova notte

Per cullar la nostra dignità

Salpa kwelt haar rusteloos vanuit de longen van de aarde

In de vallei van het tegenovergestelde van een slecht verborgen oorlog

Oude geur in de handen van een koplamp er snel af

Zoon van een laatste dans die pijn niet zal wissen

Wezen van oude glorie van een idee dat onderweg verloren is gegaan

Op gespeculeerde carrières lonen onze levens niet

Raadsleden ontwapend door de voorbijgaande illusie

Om louter schijn te verbergen onder een kartonnen hemel

Oude gevoelige agitatoren die er nu een kunst van maken om te stemmen

Om revoluties te lasteren met inkt in de kranten

In niemandsland, in de vete die niet loont

We keren terug naar de huizen om de weg terug te nemen

Gratis land, gratis land

In de pijn die ons landt

Gratis land, gratis land

om het land te ontruimen

Gratis land, gratis land

We lopen in kwelling

Gratis land, gratis land

Loopt nog steeds rond in kapotte schoenen

Met moeite naar de volgende dag

Vaders van een nieuwe nacht

Om onze waardigheid te rocken

Alleen en bleek en de zonsondergang van een verwachte reis

Van een lot geduwd en verloren boven de ongewapende bodem

Van een muiterij, gebouwd op schijn

Om ellende aan de adel te verkopen

Oude agitator die ernaar streeft om woorden in de wind te speculeren

Om ijdele beloften over vogels van beton af te breken

In de tijdloze tuin van een pijn die op ons landt

Laten we gezonken vluchten cultiveren om vrij land vrij te maken

Gratis land, gratis land

In de pijn die ons landt

Gratis land, gratis land

om het land te ontruimen

Gratis land, gratis land

We lopen in kwelling

Gratis land, gratis land

Loopt nog steeds rond in kapotte schoenen

Met moeite naar de volgende dag

Vaders van een nieuwe nacht

Om onze waardigheid te rocken