Вернись - T-killah, Лоя

Забыть тебя невозможно,

образ твой вбит мне под кожу

не понимаю как так можно,

решился, стою пока не поздно

вдыхаю под окном этот морозный воздух

и неспроста что привело меня

что привело меня сказать все эти строки,

но я надеюсь, ты не против

ты не стесняйся моих стихов,

я написал их, чтоб избавить тебя от оков

и что-то тоже, что-то меня толкает

кто видит тебя — меня понимает

я заколдован в зеркале и я вижу себя

где мое отражение?

Там только ты,

хочу видеть тебя, мне это нужно

если это болезнь — я тобою простужен…

Вернись ты ко мне буду рядом с тобой

смотреть на тебя и видеть образ твой,

забуду все сказки вспомню как тогда

был нежен со мной как была и я,

хочу я то детство что стучало в груди,

я больше не уйду только ты не уходи

спасибо за рай в котором я жила

и за любые искренние слова

дай один шанс тебя увидеть,

Het is onmogelijk om je te vergeten

jouw beeld wordt onder mijn huid gedreven

Ik begrijp niet hoe het mogelijk is

Ik heb een besluit genomen, ik blijf staan ​​tot het te laat is

Ik adem deze ijzige lucht onder het raam in

en om een ​​goede reden leidde dat me

wat me ertoe bracht al deze regels te zeggen,

maar ik hoop dat je het niet erg vindt

wees niet verlegen over mijn gedichten,

Ik heb ze geschreven om je te bevrijden van de boeien

en ook iets, iets duwt me

wie jou ziet begrijpt mij

Ik ben betoverd in de spiegel en ik zie mezelf

waar is mijn spiegelbeeld?

Er is alleen jij

Ik wil je zien, ik heb het nodig

als dit een ziekte is, ik ben verkouden met jou...

Kom terug naar mij, ik zal aan je zijde zijn

kijk naar jou en zie je beeld,

Ik zal alle sprookjes vergeten, ik zal me herinneren hoe toen

was zachtaardig voor mij, zoals ik was,

Ik wil die jeugd die in mijn borst klopte,

Ik ga niet meer weg, alleen jij gaat niet weg

bedankt voor het paradijs waarin ik leefde

en voor alle oprechte woorden

geef me een kans om je te zien