Rosemary - Suzanne Vega

Do you remember how you walked with me

Down the street into the square?

How the women selling rosemary

Pressed the branches to your chest

Promised luck and all the rest

And put their fingers in your hair?

I had met you just the day before

Like an accident of fate

In the window there behind your door

How I wanted to break in

To that room beneath your skin

But all that would have to wait

In the Carmen of the Martyrs

With the statues in the courtyard

Whose heads and hands were taken

In the burden of the sun;

I had come to meet you

With a question in my footsteps

I was going up the hillside

And the journey just begun

My sister says she never dreams at night

There are days when I know why;

Those possibilities within her sight

With no way of coming true

Some things just don’t get through

Into this world, although they try

In the Carmen of the Martyrs

With the statues in the courtyard

Whose heads and hands were taken

In the burden of the sun;

I had come to meet you

With a question in my footsteps

I was going up the hillside

And the journey just begun

All I know of you

Is in my memory

All I ask is you

Remember me

Weet je nog hoe je met me liep

In de straat het plein op?

Hoe de vrouwen rozemarijn verkopen?

Drukte de takken naar je borst

Succes beloofd en de rest

En hun vingers in je haar steken?

Ik had je de dag ervoor nog ontmoet

Als een ongeluk van het lot

In het raam daar achter je deur

Hoe ik wilde inbreken?

Naar die kamer onder je huid

Maar dat zou allemaal moeten wachten

In de Carmen van de Martelaren

Met de beelden op de binnenplaats

Wiens hoofden en handen werden genomen?

In de last van de zon;

Ik was gekomen om je te ontmoeten

Met een vraag in mijn voetsporen

Ik ging de heuvel op

En de reis is net begonnen

Mijn zus zegt dat ze 's nachts nooit droomt

Er zijn dagen dat ik weet waarom;

Die mogelijkheden in haar zicht

Met geen mogelijkheid om uit te komen

Sommige dingen komen gewoon niet door

In deze wereld, hoewel ze proberen

In de Carmen van de Martelaren

Met de beelden op de binnenplaats

Wiens hoofden en handen werden genomen?

In de last van de zon;

Ik was gekomen om je te ontmoeten

Met een vraag in mijn voetsporen

Ik ging de heuvel op

En de reis is net begonnen

Alles wat ik van je weet

Staat in mijn geheugen

Het enige wat ik vraag is jou

Onthoud mij