Tuatha De Danaan - Suidakra

Close all doors

Each eve when night descends

Never call their names

There might be one attend

Like changelings

In the cradle of mundane reason

They still roam at night

So sure as the change of seasons

Each morn silken mist asphyxiates

This green deserted land

The sea calls my name with its imperious voice

Each eve the roaring wind howls: you won’t resist my sway

This meagre soil derides me day by day

Where is it, this sweet Mag Mell with its luscious laughter

The sidhe in their hills sing of and embitters my life

Each story which gone astray on the wings of the wind

Rips my soul and my mind slowly apart

Still there’s a silver throne standing

Under each hill of the land

It reigns over the realm of the night

The kingdom in my mind

Sluit alle deuren

Elke avond als de nacht valt

Noem hun namen nooit

Er is misschien één deelnemer

Net als changelings

In de wieg van de alledaagse rede

Ze zwerven nog steeds 's nachts rond

Dus zeker als de verandering van seizoenen

Elke ochtend verstikt de zijden mist

Dit groene verlaten land

De zee roept mijn naam met zijn heerszuchtige stem

Elke avond huilt de brullende wind: je zult mijn zwaai niet weerstaan

Deze schrale bodem bespot me dag na dag

Waar is het, deze lieve Mag Mell met zijn weelderige lach?

De sidhe in hun heuvels bezingt en verbittert mijn leven

Elk verhaal dat verdwaald is op de vleugels van de wind

Scheurt mijn ziel en mijn geest langzaam uit elkaar

Er staat nog steeds een zilveren troon

Onder elke heuvel van het land

Het regeert over het rijk van de nacht

Het koninkrijk in mijn gedachten