Gates Of Nevermore - Suidakra

Time changes

While we forge our fate

Passing the gates

We set fire

Betrayed our past

In the Illusion that nothing will last

See, the night is alight

With our stateless flames

We killed our gods

Buried their names

Thousands of years

Filled up our lore

While we’re marching through

The gates of nevermore

A heir to the crown roams all alone

The blade of enlightment banished the shades

Lost in a maze, in a dreamless embrace

Oblivion — the tomb of our three fates

All glittering wonders are finally shrouded

Lying wasted under a brocken spell

Our gods at the sky only fire and rock

All beauty must die — wecome to hell

Tijd verandert

Terwijl we ons lot smeden

De poorten passeren

We steken in brand

Ons verleden verraden

In de illusie dat niets zal duren

Kijk, de nacht is aangebroken

Met onze staatloze vlammen

We hebben onze goden vermoord

Hun namen begraven

Duizende jaren

Onze kennis gevuld

Terwijl we door marcheren

De poorten van nooit meer

Een erfgenaam van de kroon zwerft helemaal alleen

Het blad van verlichting verdreef de tinten

Verloren in een doolhof, in een droomloze omhelzing

Vergetelheid — het graf van onze drie lotsbestemmingen

Alle glinsterende wonderen zijn eindelijk gehuld

Verspild liggen onder een Brocken-spreuk

Onze goden aan de hemel alleen vuur en rots

Alle schoonheid moet sterven - we komen naar de hel