The Mindsong - Suidakra

After the hunt

In the heat of the day

The Emperor rested

From the grueling chase

As he closed his eyes

And gave in to his dreams

His mind took him

Over mountains and streams

To the fairest of islands ever known

Through the gates of a mighty keep

To an old king on an ivory throne

And a maiden on a golden seat

His closed eyes had never seen

A maiden more fair than She

As he kneeled beside her gilded chair

She softly sang into his ear

«Emperor of Rome

You know I am real

Let me love you

Beyond your dream»

Alas right there and then

The emperor’s sleep came to an end

«It's better to be alone», he thought

«I have wars to wage, battles to fight

Love always leads to pain and loss»

But the maiden’s song stuck in his mind

«Emperor of Rome

You know I am real

If you love me

You’ll come to me»

He searched the lands

And gave in to his dream

His quest took him

Over mountains and streams

To the British islands, he would roam

Through the gates of a towering keep

There sat an old king on an ivory throne

And a maiden on a golden seat

His open eyes had never seen

A maiden more fair than She

As he kneeled beside her gilded chair

He softly sang into her ear

«Empress of Rome

I knew you were real

Let me love you

Beyond my dreams»

Na de jacht

Op het heetst van de dag

De keizer rustte

Van de slopende achtervolging

Terwijl hij zijn ogen sloot

En gaf toe aan zijn dromen

Zijn geest nam hem mee

Over bergen en beekjes

Naar het mooiste eiland ooit gekend

Door de poorten van een machtige donjon

Aan een oude koning op een ivoren troon

En een meisje op een gouden stoel

Zijn gesloten ogen hadden nog nooit gezien

Een maagd die eerlijker is dan She

Terwijl hij knielde naast haar vergulde stoel

Ze zong zachtjes in zijn oor

«Keizer van Rome»

Je weet dat ik echt ben

Laat me van je houden

Voorbij je droom»

Helaas daar en dan

De slaap van de keizer kwam tot een einde

«Het is beter om alleen te zijn», dacht hij

"Ik heb oorlogen te voeren, veldslagen om te vechten"

Liefde leidt altijd tot pijn en verlies»

Maar het lied van het meisje bleef in zijn hoofd hangen

«Keizer van Rome»

Je weet dat ik echt ben

Als je van me houdt

Je komt naar me toe»

Hij doorzocht de landen

En gaf toe aan zijn droom

Zijn zoektocht nam hem mee

Over bergen en beekjes

Naar de Britse eilanden zou hij zwerven

Door de poorten van een torenhoge donjon

Daar zat een oude koning op een ivoren troon

En een meisje op een gouden stoel

Zijn open ogen hadden nog nooit gezien

Een maagd die eerlijker is dan She

Terwijl hij knielde naast haar vergulde stoel

Hij zong zachtjes in haar oor

"Keizerin van Rome"

Ik wist dat je echt was

Laat me van je houden

Voorbij mijn dromen»