Strayed In Nowhere - Suidakra

The moon passed his realm oh many times

Restless he hied to the caress of the sea

Sylphlike lights in the dark with alluring voices

So many stars I’ve never seen

So I cursed each day

And it’s joyful sneer

And in nights of fear

I saw their darksome shapes of light

I hied with the wind

Won’t ever dree my weard

Endless width of splendour

But my thoughts stood dear

Strayed in nowhere

Some inner tide

Made me long afar

To an aim beyond all sight

(Is there no one to guide me)

Through this endless maze

Where are the stars and dales?

Where is my way home?

Oh where am I?

Strayed in nowhere…

To and fro I went in my sleep

But each step brought me closer to my last

Standing stones glared at me with fathomless eyes

Assuring me that I am lost

Sylphlike lights in the dark with alluring voices

So many stars I’ve never seen

Each a one called me to rest

Until I hear the banshees lonely caoine

De maan passeerde zijn rijk oh vaak

Rusteloos verschuilde hij zich voor de streling van de zee

Sylfachtige lichten in het donker met verleidelijke stemmen

Zoveel sterren die ik nog nooit heb gezien

Dus ik vloekte elke dag

En het is een vrolijke grijns

En in nachten van angst

Ik zag hun duistere vormen van licht

Ik verborg met de wind

Zal mijn weard nooit vervelen

Eindeloze breedte van pracht

Maar mijn gedachten waren dierbaar

Nergens binnengedrongen

Wat innerlijk getij

Heeft me lang ver weg gemaakt

Om een ​​doel te bereiken dat verder reikt dan het zicht

(Is er niemand om mij te begeleiden)

Door dit eindeloze doolhof

Waar zijn de sterren en dalen?

Waar is mijn weg naar huis?

Oh waar ben ik?

Nergens verdwaald…

Heen en weer ging ik in mijn slaap

Maar elke stap bracht me dichter bij mijn laatste

Staande stenen staarden me met peilloze ogen aan

Me verzekeren dat ik verdwaald ben

Sylfachtige lichten in het donker met verleidelijke stemmen

Zoveel sterren die ik nog nooit heb gezien

Elk riep me om te rusten

Totdat ik de banshees eenzame caoine hoor