Forth-Clyde - Suidakra

Days are so dark I can’t see it dawning

I can’t feel my hands anymore

I see the night and preach them courage

Even when hope is in vain

There’s no choice, for strength and honour

Is accompanied by pain

Hunt them down

Back on to the shore

Hunt them down

Where deep waters roar

The human blade of equation will

Divide the fire from the smoke

History will tell who prevailed

Since ever blood sealed the times of old

I call on Taranaich

For to give us strength

The wind blows cold

When night descends

Predicting war

The night unfolds

Fires of marching men

Like an open scar

See the fires burn

Here at Forth-Clyde

Crawling forward

Oh at Forth-Clyde

There in the darkness

At the edge of the world

In the shadow of the empire

The wind blows cold

Calling the words

«Cohorts — Regather…»

De dagen zijn zo donker dat ik het niet kan zien aanbreken

Ik kan mijn handen niet meer voelen

Ik zie de nacht en preek ze moed

Zelfs als de hoop tevergeefs is

Er is geen keuze, voor kracht en eer

Gaat gepaard met pijn

Jaag ze op

Terug naar de kust

Jaag ze op

Waar diepe wateren brullen

Het menselijke zwaard van vergelijking zal

Verdeel het vuur van de rook

De geschiedenis zal uitwijzen wie de overhand heeft gehad

Sinds ooit bloed de tijden van weleer heeft verzegeld

Ik bel op Taranaich

Om ons kracht te geven

De wind waait koud

Als de nacht valt

oorlog voorspellen

De nacht ontvouwt zich

Vuren van marcherende mannen

Als een open litteken

Zie de vuren branden

Hier bij Forth-Clyde

Vooruit kruipen

Oh bij Forth-Clyde

Daar in de duisternis

Aan de rand van de wereld

In de schaduw van het rijk

De wind waait koud

De woorden roepen

«Cohorten — Verzamel…»