Chants Of Lethe - Suidakra

Oh, How well I remember the day

Encircled by trees I was

Grabbing Boughs and whispering fays

Forced to walk on their elfin pathways

Until they led me to a fount at last

I watched into the starlit water

And the lights began to whirl around

Weird eyes glared at me

My mind sabk into the fount

Dark it was there on the ground

But bright and graceful was the light

Of the dancing water sprites

Mute voices sang their songs profound

Tunes frail as their wavy guise

Enswathed me like a silken shine

A glance on the flight of time

To distant realms and stars

Low laid the land of mine

And their everlasting scars

In the deepest depth there was

Fire and source entwined

In days of yore and before

It burned and flowed in our mind

With eyes on the wings of time

I saw the flames increase

The fount fell down into lethe

And within the silken shine

Again I heard the singing fays

Through the mist of time There is no believe

Frail is the Pathway of dreams

For all is drowned in chants of lethe

Aye, I will remember the day

Encircled by Trees I was

Grabbing Boughs and whispering fays

Forced to walk on their elfin path ways

Here I saw how the days would last

Oh, wat herinner ik me de dag nog

Omringd door bomen was ik

Boughs grijpen en fays fluisteren

Gedwongen om op hun elfachtige paden te lopen

Totdat ze me uiteindelijk naar een bron leidden

Ik keek in het door de sterren verlichte water

En de lichten begonnen rond te dwarrelen

Vreemde ogen staarden me aan

Mijn geest zakt in de bron

Donker was het daar op de grond

Maar helder en sierlijk was het licht

Van de dansende watersprites

Dempende stemmen zongen hun liedjes diep

Tunes broos als hun golvende gedaante

Omhulde me als een zijdeglans

Een blik op de vlucht van de tijd

Naar verre sferen en sterren

Laag lag het land van mij

En hun eeuwige littekens

In de diepste diepte was er

Vuur en bron verstrengeld

Vroeger en vroeger

Het brandde en stroomde in onze geest

Met ogen op de vleugels van de tijd

Ik zag de vlammen toenemen

De fontein viel in lethe

En binnen de zijden glans

Weer hoorde ik de zingende fays

Door de mist van de tijd Er is geen geloof

Frail is het pad van dromen

Want alles is verdronken in gezangen van lethe

Ja, ik zal de dag onthouden

Omringd door bomen was ik

Boughs grijpen en fays fluisteren

Gedwongen om hun elfachtige pad te bewandelen

Hier zag ik hoe de dagen zouden duren