A Darksome Path - Suidakra

In a time of forgotten realms and whilom truth

Noble kings and valiant men

In a land where shades lurked in the dark

Where at night tales began to rouse

Ir was the dawn of the thousand fires

When he stepped into the night

Swearing to face all dusmay

To dare the ancient mights

Enthralled by a flickering glint

That allured him to follow

To a place where the realms entwine

A gate to the other side (adistant light)

Faint singing called him to step inside

His eyes strayed aloft

Willing to go towards his fate

A last look to the sky

When he passed the gate

For ever and ay (for a year and a day)

A wanderer lost in nowhere

Never found a place to dwell

Withersoever he fared

Twilight shapes begged him to stay

But the glinting stars

Drowned all leathe

Restless he hied afar

In een tijd van vergeten rijken en ijdele waarheid

Edele koningen en dappere mannen

In een land waar schaduwen op de loer lagen in het donker

Waar 's nachts verhalen begonnen te wekken

Ir was de dageraad van de duizend vuren

Toen hij de nacht instapte

Zweren om alle dusmay onder ogen te zien

Om de oude machten te trotseren

Geboeid door een flikkerende glinstering

Dat verleidde hem om te volgen

Naar een plek waar de rijken verstrengelen

Een poort naar de andere kant (verlicht licht)

Vage zang riep hem op om naar binnen te gaan

Zijn ogen dwaalden omhoog

Bereid om zijn lot tegemoet te gaan

Een laatste blik naar de lucht

Toen hij de poort passeerde

Voor altijd en eeuwig (voor een jaar en een dag)

Een zwerver die nergens verdwaald is

Nooit een plek gevonden om te wonen

Hoe dan ook verging het hem

Schemervormen smeekten hem om te blijven

Maar de glinsterende sterren

Alle leer verdronken

Rusteloos verborg hij zich in de verte