Feigning Familiarity - Street Sects

I’ve pushed a chair below the fixture

I’ve tied a knot around the rod

Still, I’ve yet to find the courage

To take that step forward

Coiled around each moment

Growing in our organs

Nobody gets around it

Friendships never feel substantial

Lovers see me at my worst

No joy in social interaction

No pleasure left in sexual conquest

Just wasted life force

Torn flesh

An overrated high

Once the body exceeds its shelf life

There’s no temptation or desire

Seems like every connection that I make

Inevitably turns morose or banal

But chasing comfort through the gutters led me here

One fix away from a perfect place

Into the fold of heaven’s captives

Locked in a cell behind its gates

Stripping away the moral bondage

Laying the mind and heart to rest

Into the burn

Gathering light

Severing self from flesh and blood

Into the void

Into the end

Falling

Spinning

Suddenly I am moving through the moments of my crimes

Seeing myself through my victim’s eyes

Now I am the carrion

My own release

The blackest recess

My deepest need

I’m not suffering

I am blossoming

Into an absence

An open vacancy

I’m not afraid

I am finally at peace

Ik heb een stoel onder het armatuur geschoven

Ik heb een knoop om de staaf gelegd

Toch moet ik de moed nog vinden

Om die stap vooruit te zetten

Opgerold rond elk moment

Groeien in onze organen

Niemand komt er omheen

Vriendschappen voelen nooit substantieel aan

Liefhebbers zien me op mijn slechtst

Geen plezier in sociale interactie

Geen plezier meer in seksuele verovering

Gewoon verspilde levenskracht

gescheurd vlees

Een overschat hoogtepunt

Zodra het lichaam de houdbaarheidsdatum overschrijdt

Er is geen verleiding of verlangen

Het lijkt erop dat elke verbinding die ik maak

Wordt onvermijdelijk somber of banaal

Maar het najagen van comfort door de goten leidde me hier

Eén oplossing verwijderd van een perfecte plek

In de schoot van de gevangenen van de hemel

Opgesloten in een cel achter de poorten

De morele gebondenheid wegnemen

De geest en het hart tot rust brengen

In de brand

Licht verzamelen

Zichzelf scheiden van vlees en bloed

In de leegte

tot het einde

vallen

Draaien

Plots ga ik door de momenten van mijn misdaden

Mezelf zien door de ogen van mijn slachtoffer

Nu ben ik het aas

Mijn eigen release

De zwartste uitsparing

Mijn diepste behoefte

ik heb geen last

Ik ben aan het bloeien

In een afwezigheid

Een openstaande vacature

Ik ben niet bang

Ik heb eindelijk rust