You Take Me As I Am - Stornoway

i was nervous in the morning, in a car, a backseat driver

with a handful of the chapters from the stories we were starting

every time you crossed the border where the water flows in cascades

you were coming with your sister from your mother’s in the valley

where the calls of rooks and ravens are the only thing you hear

as you imagine yourself living with no phone or electricity

we were headed to the outpost where our friends had all assembled

to receive us in our glory, where the trees cling for their safety

from the edge of the world, and the birds revolved around us as the sea swallowed our vows

and after we were married we went to our white stone cottage

and you took your simple dress off, and your tears fell in my eyes

as we were overcome with wonder at the love around us you take me as i am and turn me into someone

who could step right off this rock and fly out across the ocean

'cos if i were to die today, then it wasn’t all a waste

you take me as i am, for all my faults and problems

and you build me to withstand every gust and every gale

and if i knew i was going to die, well i’d be satisfied

'cos we’ve shared this moment

on the first night of our future we left the house in convoy

as aurora in the corner started sweeping up the stars

and we were talking all in whispers for no reason we could think of at all

as we clambered through the bracken on our way up to the outcrop

where the wind shakes the gorse and the coast looks like a jigsaw piece

the sun rose up around us, all neon pink and purple and gold

and way down below the clifftop, the sea broke on the shoreline

without hearing itself roar, without knowing we were here

'cos it was only doing what it was supposed to, as you take me as i am and turn me into someone

who could step right off this rock and fly out across the ocean

'cos if i were to die today, then it wasn’t all a waste

you take me as i am, for all my faults and problems

and you build me to withstand every gust and every gale

and if i knew i was going to die, well i’d be satisfied

'cos we’ve shared this moment

oh, you take me as i am, for all my faults and problems

and you build me to withstand every gust and every gale

and if i knew that i was going to die, well i’d be satisfied

oh, because we’ve shared this moment

once you were a stranger, but i struggle to remember

now i picture us as children many years before i met you

on the first day of my life, when the day broke like an empty page

ik was nerveus in de ochtend, in een auto, een chauffeur op de achterbank

met een handvol hoofdstukken uit de verhalen waar we aan begonnen

elke keer dat je de grens oversteekt waar het water in cascades stroomt

je kwam met je zus van je moeder in de vallei

waar de roep van torens en raven het enige is dat je hoort

terwijl je je voorstelt dat je zonder telefoon of elektriciteit leeft

we waren op weg naar de buitenpost waar onze vrienden zich allemaal hadden verzameld

om ons te ontvangen in onze glorie, waar de bomen zich vastklampen voor hun veiligheid

van de rand van de wereld, en de vogels draaiden om ons heen terwijl de zee onze geloften inslikte

en nadat we getrouwd waren, gingen we naar ons witte stenen huisje

en je deed je eenvoudige jurk uit, en je tranen vielen in mijn ogen

toen we overweldigd werden door de liefde om ons heen, jij neemt me zoals ik ben en verandert me in iemand

wie kan zo van deze rots stappen en over de oceaan vliegen?

want als ik vandaag zou sterven, dan was het niet allemaal een verspilling

je neemt me zoals ik ben, voor al mijn fouten en problemen

en je bouwt me om elke windvlaag en elke storm te weerstaan

en als ik wist dat ik dood zou gaan, zou ik tevreden zijn

want we hebben dit moment gedeeld

op de eerste nacht van onze toekomst verlieten we het huis in konvooi

terwijl aurora in de hoek de sterren begon op te vegen

en we waren allemaal aan het fluisteren zonder enige reden die we konden bedenken

terwijl we door de varens klauterden op weg naar de ontsluiting

waar de wind de gaspeldoorn schudt en de kust eruitziet als een puzzelstukje

de zon kwam op om ons heen, allemaal neonroze en paars en goud

en ver beneden de klif, brak de zee op de kustlijn

zonder zichzelf te horen brullen, zonder te weten dat we hier waren

want het deed alleen wat het moest doen, omdat je me neemt zoals ik ben en me in iemand verandert

wie kan zo van deze rots stappen en over de oceaan vliegen?

want als ik vandaag zou sterven, dan was het niet allemaal een verspilling

je neemt me zoals ik ben, voor al mijn fouten en problemen

en je bouwt me om elke windvlaag en elke storm te weerstaan

en als ik wist dat ik dood zou gaan, zou ik tevreden zijn

want we hebben dit moment gedeeld

oh, je neemt me zoals ik ben, voor al mijn fouten en problemen

en je bouwt me om elke windvlaag en elke storm te weerstaan

en als ik wist dat ik zou sterven, zou ik tevreden zijn

oh, omdat we dit moment hebben gedeeld

ooit was je een vreemdeling, maar ik heb moeite om te onthouden

nu zie ik ons ​​als kinderen vele jaren voordat ik je ontmoette

op de eerste dag van mijn leven, toen de dag aanbrak als een lege pagina