November Song - Stornoway

As I was following the road back to our house

Deeper than blue was the dusk through the trees

With the last of the leaves clinging on like my mother’s hand

Cold as the sandpaper wind on my cheeks

Over the river and under the railway

Moonlight in silver the ribbon of blue

And the phone lines were whistling like my mother’s breathing

And my eyes were streaming

There’s a clock on my wall

Sometimes I hear it in my dreams

But I won’t be afraid of the changes a comin'

While I know a love that is sure as the morning

There’s a light in the clubhouse

A light in the chapel

A light in the hallway left on by an angel

And I creep up the stairs and I pause at the threshold

To take off my boots and my clothes in the dark

With my nose like a fox and my skin like a chicken

I steal into my bed where it’s warm as an oven

And you feel like the bread made in my mother’s kitchen

And we’re peaceful as a candle

And the clock on my wall

Sometimes I hear it in my dreams

But I won’t be afraid of the changes a comin'

While I know a love that won’t break with the dawn

No, I won’t be afraid of the darkness a comin'

No, I won’t be afraid of the darkness a comin'

While I know a love that’s sure as the morning

Terwijl ik de weg terug naar ons huis volgde

Dieper dan blauw was de schemering door de bomen

Met de laatste bladeren die zich vastklampen als de hand van mijn moeder

Koud als het schuurpapier op mijn wangen waait

Over de rivier en onder het spoor door

Maanlicht in zilver het lint van blauw

En de telefoonlijnen fluiten als de ademhaling van mijn moeder

En mijn ogen waren aan het streamen

Er hangt een klok aan mijn muur

Soms hoor ik het in mijn dromen

Maar ik zal niet bang zijn voor de veranderingen die komen

Terwijl ik een liefde ken die zo zeker is als de ochtend

Er is een licht in het clubhuis

Een licht in de kapel

Een licht in de gang aangelaten door een engel

En ik kruip de trap op en ik pauzeer bij de drempel

Om mijn laarzen en mijn kleren uit te doen in het donker

Met mijn neus als een vos en mijn huid als een kip

Ik sluip in mijn bed waar het zo warm is als een oven

En je voelt je als het brood gemaakt in de keuken van mijn moeder

En we zijn zo vredig als een kaars

En de klok aan mijn muur

Soms hoor ik het in mijn dromen

Maar ik zal niet bang zijn voor de veranderingen die komen

Terwijl ik een liefde ken die niet zal breken met de dageraad

Nee, ik zal niet bang zijn dat de duisternis komt

Nee, ik zal niet bang zijn dat de duisternis komt

Terwijl ik een liefde ken die zo zeker is als de ochtend