Midheaven - Steve Von Till

Why can’t I rest a while?

This unease in my chest

A nauseous burning keeps me awake to swim inside

To consume myself with fears of what I’ve given

A piece of my breath, and the power to destroy

In this house midheaven, my hopes and dreams are tied

The archer’s bow is lifted and takes aim at my heart

Never did I catch sight of the weapon raised

Though it had been woven into my weave of fate

Waarom kan ik niet even uitrusten?

Dit onbehagen in mijn borst

Een misselijk brandend gevoel houdt me wakker om naar binnen te zwemmen

Om mezelf te verteren met angsten voor wat ik heb gegeven

Een stukje van mijn adem, en de kracht om te vernietigen

In dit huis in het midden van de hemel zijn mijn hoop en dromen verbonden

De boog van de boogschutter wordt opgeheven en richt op mijn hart

Nooit heb ik het opgeheven wapen gezien

Hoewel het was geweven in mijn weefsel van het lot