Night of the Moon - Steve Von Till

It was as though the sky

had silently kissed the earth,

so that it now had to dream of sky

in shimmers of flowers.

The air went through the fields,

the corn-ears leaned heavy down

the woods swished softly—

so clear with stars was the night

And my soul stretched

its wings out wide,

flew through the silent lands

as though it were flying home.

Het was alsof de lucht

had stilletjes de aarde gekust,

zodat het nu moest dromen van de lucht

in glinsteringen van bloemen.

De lucht ging door de velden,

de korenaren leunden zwaar naar beneden

het bos ruiste zacht -

zo helder met sterren was de nacht

En mijn ziel strekte zich uit

zijn vleugels wijd,

vloog door de stille landen

alsof het naar huis vliegt.