The Wife Of Ushers Well - Steeleye Span

There lived a wife in Usher’s Well

A wealthy wife was she

She had three stout and stalwart sons

And sent them o’er the sea

They had not been from Usher’s Well

A week but barely one

When word came to this carline wife

That her three sons were gone

«I wish the wind may never, never cease

Nor flashes in the flood

Till my three sons return to me

In earthly flesh and blood

Earthly flesh and blood.»

It fell about the Martinmas

The nights were long and dark

Three sons came home to Usher’s Well

Their hats were made of bark

That neither grew in forest green

Nor on any wooded rise

But from the north side of the tree

That grows in Paradise

«Blow up the fire, my merry, merry maidens

Bring water from the well

For all my house shall feast this night

Since my three sons are well.»

Then up and crowed the blood red cock

And up and crowed the grey

The oldest to the youngest said

«It's time we were away—

«For the cock does crow and the day doth show

And the channering worm doth chide

And we must go from Usher’s Well

To the gates of Paradise.»

«I wish the wind may never, never cease

Nor flashes in the flood

Till my three sons return to me

In earthly flesh and blood

Earthly flesh and blood.»

Er woonde een vrouw in Usher's Well

Een rijke vrouw was zij

Ze had drie stevige en stoere zonen

En stuurde ze over de zee

Ze waren niet van Usher's Well

Een week maar amper één

Toen het bericht tot deze Carline-vrouw kwam

Dat haar drie zonen weg waren

"Ik wou dat de wind nooit, nooit ophield"

Noch flitsen in de vloed

Tot mijn drie zoons bij mij terugkeren

In aards vlees en bloed

Aards vlees en bloed.»

Het viel over de Martinmas

De nachten waren lang en donker

Drie zonen kwamen thuis in Usher's Well

Hun hoeden waren gemaakt van schors

Die geen van beiden in bosgroen groeiden

Noch op een beboste helling

Maar vanaf de noordkant van de boom

Dat groeit in het paradijs

«Blaas het vuur aan, mijn vrolijke, vrolijke meisjes

Haal water uit de put

Want mijn hele huis zal deze nacht feestvieren

Aangezien mijn drie zoons gezond zijn.»

Toen op en kraaide de bloedrode haan

En omhoog en kraaide de grijze

De oudste tegen de jongste zei:

«Het is tijd dat we weg waren—

«Want de haan kraait en de dag laat zien»

En de channering worm berispt

En we moeten weg van Usher's Well

Naar de poorten van het paradijs.»

"Ik wou dat de wind nooit, nooit ophield"

Noch flitsen in de vloed

Tot mijn drie zoons bij mij terugkeren

In aards vlees en bloed

Aards vlees en bloed.»