The Elf Knight - Steeleye Span

The elf-knight sits on yonder hill

Fine flowers in the valley

He blows his horn both loud and shrill

As the rose is blown

He blows it East, he blows it West

Fine flowers in the valley

He blows it where he liketh best

As the rose is blown

Lady Isabel sits a-sewing

Fine flowers in the valley

When she heard the elf-knight's horn a-blowing

As the rose is blown

'Would I had that horn a-blowing'

Fine flowers in the valley

'And yon elf-knight for to sleep in my bosom'

As the rose is blown

Scarcely had she these words spoken

Fine flowers in the valley

When in at the window the elf-knight's broken

As the rose is blown

'It's a very strange matter, fair maid' said he Fine flowers in the valley

'I cannot blow my horn, but you call on me'

As the rose is blown

'But will you go to the greenwood side?"

Fine flowers in the valley

'If you will not go, I’ll cause you to ride'

As the rose is blown

He leapt on his horse and she on another

Fine flowers in the valley

And they rode on to the greenwood together

As the rose is blown

'Light down, light down, Isabel' said he Fine flowers in the valley

'For we’re come to the place where you are to die'

As the rose is blown

'It's seven kings daughters, here have I slain'

Fine flowers in the valley

'And you shall be the eighth of them'

As the rose is blown

'Sit down a-while, lay your head on my knee'

Fine flowers in the valley

'That we may rest before I die'

As the rose is blown

She stroked him so fast the nearer he did creep

Fine flowers in the valley

And with a small charm, she’s lulled him to sleep

As the rose is blown

With his own sword-belt, so fast she’s bound him

Fine flowers in the valley

With his own dagger so sore she’s stabbed him

As the rose is blown

'If seven kings daughters here have you slain'

Fine flowers in the valley

'Then lie you here, a husband to them all'

As the rose is blown

De elf-ridder zit op gindse heuvel

Fijne bloemen in de vallei

Hij blaast zowel luid als schel op zijn hoorn

Zoals de roos is geblazen

Hij blaast het naar het oosten, hij blaast het naar het westen

Fijne bloemen in de vallei

Hij blaast het waar hij het het beste vindt

Zoals de roos is geblazen

Lady Isabel zit te naaien

Fijne bloemen in de vallei

Toen ze de hoorn van de elfridder hoorde blazen...

Zoals de roos is geblazen

'Zou ik die hoorn laten blazen'

Fijne bloemen in de vallei

'En jij elf-ridder om in mijn boezem te slapen'

Zoals de roos is geblazen

Nauwelijks had ze deze woorden gesproken

Fijne bloemen in de vallei

Als je bij het raam bent, is de elfenridder kapot

Zoals de roos is geblazen

'Het is een heel vreemde zaak, schone meid' zei hij Mooie bloemen in de vallei

'Ik kan niet op mijn hoorn blazen, maar je roept me aan'

Zoals de roos is geblazen

'Maar ga je naar de kant van Greenwood?'

Fijne bloemen in de vallei

'Als je niet gaat, laat ik je rijden'

Zoals de roos is geblazen

Hij sprong op zijn paard en zij op een ander

Fijne bloemen in de vallei

En ze reden samen verder naar het groene woud

Zoals de roos is geblazen

'Licht uit, licht uit, Isabel' zei hij Mooie bloemen in de vallei

'Want we zijn naar de plek gekomen waar jij moet sterven'

Zoals de roos is geblazen

'Het zijn zeven koningen dochters, hier heb ik gedood'

Fijne bloemen in de vallei

'En jij zult de achtste van hen zijn'

Zoals de roos is geblazen

'Ga even zitten, leg je hoofd op mijn knie'

Fijne bloemen in de vallei

'Dat we mogen rusten voordat ik sterf'

Zoals de roos is geblazen

Ze streelde hem zo snel hoe dichter hij kroop

Fijne bloemen in de vallei

En met een kleine charme heeft ze hem in slaap gesust

Zoals de roos is geblazen

Met zijn eigen zwaardriem, zo snel dat ze hem heeft vastgebonden

Fijne bloemen in de vallei

Met zijn eigen dolk zo pijnlijk dat ze hem heeft gestoken

Zoals de roos is geblazen

'Als zeven koningendochters je hier laten doden'

Fijne bloemen in de vallei

'Lieg je dan hier, een man voor ze allemaal'

Zoals de roos is geblazen