Tam Lin - Steeleye Span

Oh, I forbid you maidens all

That wear gold in your hair

To come or go by Carterhaugh

For young Tam Lin is there

If you go by Carterhaugh

You must leave him a wad

Either your rings or green mantle

Or else your maidenhead

She’s away o’er gravel green

And o’er the gravel brown

She’s away to Carterhaugh

To flour herself a gown

She had not pulled a rosy rose

A rose but barely one

When by came this brisk young man

Says, lady let alone

How dare you pull my rose, Madam?

How dare you break my tree?

How dare you come to Carter Hall

Without the leave of me?

Well may I pull the rose, she said

Well may I break the tree

For Carter Haugh it my father’s

I’ll ask no leave of thee

Oh, in Carterhaugh, in Carterhaugh

Oh, in Carterhaugh, in Carterhaugh

He’s taken her by the milk-white hand

And there he’s laid her down

And there he asked no leave of her

As she lay on the ground.

Oh tell me, tell me, then she said

Oh tell me who art thee

My name it is Tam Lin, he said

And this is my story

As it fell out upon a day

A-hunting I did ride

There came a wind out of the north

And pulled me betide

And drowsy, drowsy as I was

The sleep upon me fell

The Queen of Fairies she was there

And took me to herself

Oh, in Carterhaugh, in Carterhaugh

Oh, in Carterhaugh, in Carterhaugh

At the end of every seven years

They pay a tithe to Hell

And I’m so fair and full of flesh

I’m feared 'twill be myself

Tonight it is good Hallowe’en

The fairy court will ride

And if you would your true love win

At Miles Cross, you must bide

Oh, in Carterhaugh, in Carterhaugh

Oh, in Carterhaugh, in Carterhaugh

Gloomy was the night

And eerie was the way

This lady in her green mantle

To Miles Cross she did go

With the holy water in her hand

She cast the compass round

At twelve o’clock the fairy court

Came riding o’er the mound

First came by the black steed

And then came by the brown

Then Tam Lin on the milk-white steed

With a gold star in his crown

She’s pulled him down into her arms

And let the bridle fall

The Queen of Fairy she cried out

Young Tam Lin is away

They’ve shaped him in her arms

Into an roaring snake

She’s held him fast and feared him not

To be her lovely mate

They’ve shaped him in her arms again

Fire burning bold

She’s held him fast and feared him not

Till he was iron cold

They’ve shaped him in her arms

To a wood black beast so wild

She’s held him fast and feared him not

The father of her child

They’ve shaped him in her arms at last

Into a naked man

She’s wrapped him in the green mantle

And knew that she had him won

The Queen of Fairies she cried out

Young Tam Lin is away

Had I known, had I known, Tam Lin

Long before, long before you came from home

Had I known, I would have taken out your heart

And put in a heart of stone

Had I known, had I known, Tam Lin

That a lady, a lady would steal thee

Had I known, I would have taken out your eyes

And put into a rowan tree

Had I known, had I known, Tam Lin

That I would lose, that I would lose the day

Had I known, I would have paid my tithe to hell

Before you’d been won away

Oh, ik verbied jullie meiden allemaal

Die goud in je haar dragen

Komen of gaan door Carterhaugh

Voor de jonge Tam Lin is er

Als je langs Carterhaugh gaat

Je moet hem een ​​pakje geven

Ofwel je ringen of groene mantel

Of anders je meisjeshoofd

Ze is weg o'er grindgroen

En o'er het grind bruin

Ze is weg naar Carterhaugh

Om zichzelf een jurk te bebloemen

Ze had geen roze roos getrokken

Een roos, maar amper één

Wanneer kwam deze stevige jongeman voorbij?

Zegt, dame laat staan

Hoe durft u aan mijn roos te trekken, mevrouw?

Hoe durf je mijn boom te breken?

Hoe durf je naar Carter Hall te komen?

Zonder mijn verlof?

Nou, mag ik de roos trekken, zei ze:

Nou, mag ik de boom breken

Voor Carter Haugh is het van mijn vader

Ik zal je geen verlof vragen

Oh, in Carterhaugh, in Carterhaugh

Oh, in Carterhaugh, in Carterhaugh

Hij heeft haar bij de melkwitte hand gepakt

En daar heeft hij haar neergelegd

En daar vroeg hij geen verlof van haar

Terwijl ze op de grond lag.

Oh vertel me, vertel me, toen zei ze:

Oh vertel me wie jij bent?

Mijn naam, het is Tam Lin, zei hij:

En dit is mijn verhaal

Zoals het op een dag viel

Op jagen heb ik gereden

Er kwam een ​​wind uit het noorden

En trok me mee

En slaperig, slaperig als ik was

De slaap viel op mij

De koningin van de feeën, ze was daar

En nam me mee naar zichzelf

Oh, in Carterhaugh, in Carterhaugh

Oh, in Carterhaugh, in Carterhaugh

Aan het einde van elke zeven jaar

Ze betalen een tiende aan de hel

En ik ben zo eerlijk en vol vlees

Ik ben bang dat ik mezelf zal zijn

Vanavond is het goede Halloween

Het feeënhof zal rijden

En als je je ware liefde zou winnen

Bij Miles Cross moet je afwachten

Oh, in Carterhaugh, in Carterhaugh

Oh, in Carterhaugh, in Carterhaugh

Somber was de nacht

En griezelig was de manier

Deze dame in haar groene mantel

Naar Miles Cross ging ze wel

Met het heilige water in haar hand

Ze wierp het kompas rond

Om twaalf uur het sprookjeshof

Kwam over de heuvel rijden

Eerst kwam door het zwarte ros

En toen kwam door de bruine

Dan Tam Lin op het melkwitte ros

Met een gouden ster in zijn kroon

Ze heeft hem in haar armen getrokken

En laat het hoofdstel vallen

De koningin van de fee riep ze uit

De jonge Tam Lin is weg

Ze hebben hem in haar armen gevormd

In een brullende slang

Ze hield hem vast en was niet bang voor hem

Om haar lieve partner te zijn

Ze hebben hem weer in haar armen gevormd

Vuur brandend vet

Ze hield hem vast en was niet bang voor hem

Tot hij ijzerkoud was

Ze hebben hem in haar armen gevormd

Naar een boszwart beest dat zo wild is

Ze hield hem vast en was niet bang voor hem

De vader van haar kind

Ze hebben hem eindelijk in haar armen gevormd

In een naakte man

Ze heeft hem in de groene mantel gewikkeld

En wist dat ze hem had gewonnen

De koningin der feeën riep ze uit

De jonge Tam Lin is weg

Had ik het geweten, had ik het geweten, Tam Lin

Lang voordat, lang voordat je van huis kwam

Als ik het had geweten, had ik je hart eruit gehaald

En zet in een hart van steen

Had ik het geweten, had ik het geweten, Tam Lin

Dat een dame, een dame u zou stelen

Als ik het had geweten, had ik je ogen eruit gehaald

En in een lijsterbes zetten

Had ik het geweten, had ik het geweten, Tam Lin

Dat ik zou verliezen, dat ik de dag zou verliezen

Als ik het had geweten, had ik mijn tiende aan de hel betaald

Voordat je werd weggewonnen