Mistletoe Bough - Steeleye Span

The mistletoe bough in the olden time

Was honoured in many a sacred rhyme

By bards and by singers of high degree

When cut from its place on the old oak tree

By white-robed Druid with golden knife

For they thought it a magical Tree of Life

And many a promise and holy vow

They were solemnly sworn on the mistletoe bough

The mistletoe bough in the Norseman’s lay

Told ever of horrors, and love’s dismay

When the old blind god, by a sportive blow

Laid Balder, the beautiful sun god, low

Thenceforth it was deemed an accursed thing

But love out of sorrow could victory bring

And the tears of Freja are shining now

Like the orient, pearls on the mistletoe bough

The mistletoe bough on the festive throng

Looks down amid echoes of mirthful song

Where hearts they make music, as old friends meet

Whose pulse keeps the time to the dancer’s feet

And eyes they are brighter with looks of love

Than gems outshining the lamps up above

And who is she that will not allow

A kiss that’s claimed under the mistletoe bough?

From the regions of the east

There came a strong and handsome beast

Slow indeed his paces are

None with donkey can compare

For the load that he will bear

Hail, Sir Donkey, hail

De maretaktak in de oude tijd

Werd geëerd in veel heilige rijmpjes

Door barden en zangers van hoog niveau

Wanneer afgesneden van zijn plaats op de oude eik

Door in wit geklede druïde met gouden mes

Want ze vonden het een magische levensboom

En menig belofte en heilige gelofte

Ze werden plechtig beëdigd op de maretaktak

De maretaktak in de lay van de Noorman

Ooit verteld van verschrikkingen en de ontzetting van de liefde

Toen de oude blinde god, door een sportieve klap

Laid Balder, de mooie zonnegod, laag

Voortaan werd het als een vervloekt ding beschouwd

Maar liefde uit verdriet kan de overwinning brengen

En de tranen van Freja glimmen nu

Net als het oosten, parels aan de maretaktak

De maretaktak op de feestelijke menigte

Kijkt naar beneden te midden van echo's van vrolijk lied

Waar harten muziek maken, als oude vrienden elkaar ontmoeten

Wiens hartslag de tijd aan de voeten van de danser houdt

En ogen ze zijn helderder met blikken van liefde

Dan edelstenen die de lampen hierboven overtreffen

En wie is zij die niet toelaat?

Een kus die wordt geclaimd onder de maretaktak?

Uit de regio's van het oosten

Er kwam een ​​sterk en knap beest

Langzaam zijn zijn stappen inderdaad

Niemand met ezel kan vergelijken

Voor de last die hij zal dragen

Heil, Sir Donkey, hagel