I Wish That I Never Was Wed - Steeleye Span

O ladies take pity on me

Let me in your company mingle

I once was merry and free

And, like you, I was happy and single

Me mother advised me to wed

For seventeen years I had tarried

So, off to the church I did go —

In a trice to a man to be married

O I wish that I never was wed

For a short time he loved me sincere

He used me both kindly and civil;

The honeymoon scarcely was o’er

When he turned out a quare divil!

The bed he took up on his back

And off to the pawnshop he carried

Oft times I wished I was dead

Or better, I never was married

O I wish that I never was wed

To the landlord he won’t pay the rent

He says that he is not able

There’s nothin' now left in the house

But two broken chairs and a table

The bedclothes, the kettle and broom

Off to the pawnshop he carried

He grunts, he snores, hoe roars

O I wish that I never was married

O I wish that I never was wed

When he buys the meat once a month

That’s if I’m not sadly mistaken

There’s nothin' but sheep’s head and pluck

And a bit of sweet liver and bacon

He says bread and butter are dear

And these times are shockingly harried

All day he drinks whisky and beer

O I wish that I never was wed

One night he came home in a rage

He busted me new shoes asunder

The cat he kicked into the grate

And the table flew out of the window

The bellows he threw at me head

Me clothes to the pawnshop he carried

That night I wished I was dead

Or better, I never was married

O I wish that I never was wed

If I was but single again

I’d sing and be joyous and merry

I’d laugh, I’d shout, I’d roar

I’d be heard in the Kingdom of Kerry!

So maidens single remain

By your time, you’ll never be harried

If I was bus single again

By jingo, I’d never get married

O I wish that I never was wed

O dames, heb medelijden met mij

Laat me in uw bedrijf mengen

Ik was ooit vrolijk en vrij

En net als jij was ik gelukkig en single

Mijn moeder adviseerde me om te trouwen

Zeventien jaar lang had ik gewacht

Dus, op naar de kerk die ik wel ging -

In een handomdraai naar een man om te trouwen

O ik wou dat ik nooit getrouwd was

Voor een korte tijd hield hij oprecht van me

Hij gebruikte me zowel vriendelijk als beleefd;

De huwelijksreis was amper voorbij

Toen hij een quae divil bleek te zijn!

Het bed dat hij op zijn rug nam

En op naar het pandjeshuis dat hij droeg

Vaak wenste ik dat ik dood was

Of beter: ik ben nooit getrouwd geweest

O ik wou dat ik nooit getrouwd was

Aan de verhuurder betaalt hij de huur niet

Hij zegt dat hij niet in staat is

Er is nu niets meer in huis

Maar twee kapotte stoelen en een tafel

Het beddengoed, de waterkoker en de bezem

Op naar het pandjeshuis dat hij droeg

Hij gromt, hij snurkt, hoe brult

O ik wou dat ik nooit getrouwd was

O ik wou dat ik nooit getrouwd was

Wanneer hij het vlees één keer per maand koopt

Als ik me niet droevig vergis

Er is niets anders dan schaapskop en pluk

En een beetje zoete lever en spek

Hij zegt dat brood en boter duur zijn

En deze tijden zijn schokkend gehaast

De hele dag drinkt hij whisky en bier

O ik wou dat ik nooit getrouwd was

Op een nacht kwam hij woedend thuis

Hij brak me nieuwe schoenen kapot

De kat die hij in het rooster schopte

En de tafel vloog uit het raam

De balg die hij naar mijn hoofd gooide

Me kleren naar het pandjeshuis dat hij droeg

Die nacht wenste ik dat ik dood was

Of beter: ik ben nooit getrouwd geweest

O ik wou dat ik nooit getrouwd was

Was ik maar weer single

Ik zou zingen en blij en vrolijk zijn

Ik zou lachen, ik zou schreeuwen, ik zou brullen

Ik zou gehoord worden in het Koninkrijk van Kerry!

Dus meiden single blijven

Tegen uw tijd zult u nooit worden lastiggevallen

Als ik weer single was in de bus

Door jingo, ik zou nooit trouwen

O ik wou dat ik nooit getrouwd was