Edwin - Steeleye Span

Come all ye wild young people and listen to my song

I will unfold concerning gold that guides so many wrong

Young Emma was a servant maid who loved a sailor bold

Who ploughed the main much gold to gain for his love so we’ve been told

He ploughed the main for seven years and then returned home

As soon as he set foot on shore unto his love did go

He went unto young Emma’s house his gold all for the show

That he has gained upon the main all in the lowlands low

Young Edwin he sat drinking till time to go to bed

He little thought a sword that night would part his body and head

And Edwin he got into bed and scarcely was asleep

When Emily’s cruel parents soft into his room did creep

They stabbed him, dragged him out of bed and to the sea did go

They sent his body floating down to the lowlands low

«Oh father, where’s the stranger came here last night to lay?»

«Oh he is dead no tales can tell» the father he did say

The fishes of the ocean swim o’er my lover’s breast

His body rolls in motion I hope his soul’s at rest

The shells upon the sea shore, rolling to and fro

Remind me of young Edwin that ploughed the lowlands low

So many a day she passed away and tried to ease her mind

Crying «Oh my friends, my love is gone and I am left behind»

And Emma broken hearted was to Bedlam forced to go

Her shrieks were for young Edwin that ploughed the lowlands low

Kom alle wilde jonge mensen en luister naar mijn lied

Ik zal ontvouwen over goud dat zo velen verkeerd leidt

De jonge Emma was een dienstmeid die dol was op een stoutmoedige zeeman

Wie ploegde de belangrijkste veel goud om te winnen voor zijn liefde, zo is ons verteld

Hij ploegde zeven jaar lang aan het hoofd en keerde toen terug naar huis

Zodra hij voet aan wal zette, ging zijn liefde

Hij ging naar het huis van de jonge Emma, ​​al zijn goud voor de show

Dat hij heeft gewonnen op de belangrijkste alles in de laaglanden laag

Jonge Edwin zat te drinken tot het tijd was om naar bed te gaan

Hij had niet gedacht dat een zwaard die nacht zijn lichaam en hoofd zou scheiden

En Edwin hij kroop in bed en sliep nauwelijks

Toen Emily's wrede ouders zacht zijn kamer binnen kropen

Ze staken hem neer, sleepten hem uit bed en gingen naar de zee

Ze stuurden zijn lichaam naar de laaglanden laag

"O vader, waar is de vreemdeling gisteravond gekomen om te liggen?"

"Oh hij is dood, geen verhalen kunnen vertellen" de vader die hij wel zei

De vissen van de oceaan zwemmen over de borst van mijn geliefde

Zijn lichaam rolt in beweging. Ik hoop dat zijn ziel rust heeft

De schelpen aan de kust, heen en weer rollend

Doe me denken aan de jonge Edwin die de laaglanden omploegde

Zo vaak stierf ze en probeerde haar geest te kalmeren

Huilen "Oh mijn vrienden, mijn liefde is weg en ik ben achtergelaten"

En Emma met een gebroken hart moest Bedlam gedwongen gaan

Haar kreten waren voor de jonge Edwin die de laaglanden omploegde