Verloren - Sportfreunde Stiller

Mein Hals pocht.

Mein Blut kocht.

Meine Haut friert.

Mein Kopf blockiert.

Mein Bein streikt.

Mein Herz geigt.

Mein Kinn hängt.

Meine Kehle klemmt.

Mein Finger tippt.

Meine Psyche kippt.

Mein Knie knickt.

Mein Hirn tickt.

Und mein Rücken merkt,

dass er die Haltung verstärkt.

Was stellt sie mit mir an?

Was sie alles mit mir machen kann.

Was geschieht hier bloß?

Ich bin hoffnungslos verlor’n!

Hoffnungslos verlo’rn…

Meine Nerven nerven.

Meine Sinne schärfen.

Die DNS mutiert.

Mein Gesicht verliert.

Meine Seele sendet Befehle.

Mein Magen schickt mir Klagen.

Meine Synapsen funken S.O.S.,

während ich mich vergess.

Was stellt sie mit mir an?

Was sie alles mit mir machen kann.

Was geschieht hier bloß?

Ich bin hoffnungslos verlor’n!

Hoffnungslos verlo’rn…

Ich bin hoffnungslos verlo’rn!

Hoffnungslos verlor’n…

Mijn keel bonst.

mijn bloed kookt

Mijn huid is ijskoud.

Mijn hoofd is geblokkeerd.

Mijn been is in staking.

Mijn hart friemelt.

Mijn kin hangt.

Mijn keel zit vast.

Mijn vinger typt.

Mijn psyche kantelt.

Mijn knie knikt.

Mijn brein tikt.

En mijn rug merkt het op

dat het de houding versterkt.

Wat doet ze met mij?

Wat kan ze met mij doen?

Wat gebeurt hier precies?

Ik ben hopeloos verloren!

hopeloos verloren...

Mijn zenuwen zijn vervelend.

mijn zintuigen scherpen

Het DNA muteert.

Mijn gezicht verliezen

Mijn ziel stuurt bevelen.

Mijn maag klaagt.

Mijn synapsen vonken S.O.S.

terwijl ik mezelf vergeet

Wat doet ze met mij?

Wat kan ze met mij doen?

Wat gebeurt hier precies?

Ik ben hopeloos verloren!

hopeloos verloren...

Ik ben hopeloos verloren!

Hopeloos verloren...