Ich war noch niemals in New York - Sportfreunde Stiller

Und nach dem Abendessen sagte er,

laß mich noch eben Zigaretten holen geh’n,

sie rief ihm nach nimm Dir die Schlüssel mit,

ich werd inzwischen nach der Kleinen seh’n,

er zog die Tür zu, ging stumm hinaus,

ins neon-helle Treppenhaus,

es roch nach Bonerwachs und Spießigkeit.

und auf der Treppe dachte er, wie wenn das jetzt ein Aufbruch wär,

er müßte einfach geh’n für alle Zeit,

für alle Zeit…

Ich war noch niemals in New York, ich war noch niemals auf Hawaii,

ging nie durch San Francisco in zerriss’nen Jeans,

Ich war noch niemals in New York, ich war noch niemals richtig frei,

einmal verrückt sein und aus allen Zwängen flieh’n.

Und als er draussen auf der Straße stand,

fiel ihm ein, daß er fast alles bei sich trug,

den Pass, die Eurocard und etwas Geld,

vielleicht ging heute abend noch ein Flug.

Er könnt' ein Taxi nehmen dort am Eck oder Autostop und einfach weg,

die Sehnsucht in ihm wurde wieder wach,

nach einmal voll von Träumen sein, sich aus der Enge hier befrei’n,

er dachte über seinen Aufbruch nach, seinen Aufbruch nach…

Ich war noch niemals in New York, ich war noch niemals auf Hawaii,

ging nie durch San Francisco in zerriss’nen Jeans,

Ich war noch niemals in New York, ich war noch niemals richtig frei,

einmal verrückt sein und aus allen Zwängen flieh’n.

Dann steckte er die Zigaretten ein und ging wie selbstverständlich heim,

durchs Treppenhaus mit Bohnerwachs und Spießigkeit,

die Frau rief «Mann, wo bleibst Du bloß, Wetten, dass. geht gleich los»,

sie fragte «War was?" — «Nein, was soll schon sein.»

Ich war noch niemals in New York, ich war noch niemals auf Hawaii,

ging nie durch San Francisco in zerriss’nen Jeans,

Ich war noch niemals in New York, ich war noch niemals richtig frei,

einmal verrückt sein und aus allen Zwängen flieh’n.

En na het eten zei hij:

laat me gewoon wat sigaretten gaan halen

riep ze hem na, neem de sleutels mee

Ik zal in de tussentijd op de kleine passen

hij sloot de deur, ging zwijgend naar buiten,

in het neon-heldere trappenhuis,

het rook naar stijve was en benauwdheid.

en op de trap dacht hij alsof dit een vertrek was,

hij moest gewoon voor altijd gaan

voor altijd…

Ik ben nog nooit in New York geweest, ik ben nog nooit in Hawaii geweest

nooit door San Francisco gelopen in gescheurde spijkerbroeken

Ik ben nog nooit in New York geweest, ik ben nooit echt vrij geweest

wees eens gek en vlucht voor alle beperkingen.

En terwijl hij buiten op straat stond,

het kwam bij hem op dat hij bijna alles bij zich had

het paspoort, de Eurocard en wat geld,

misschien was er vanavond nog een vlucht.

Hij zou daar op de hoek of bij de Autostop een taxi kunnen nemen en gewoon weglopen,

het verlangen in hem was weer gewekt,

om vol dromen te zijn, om je te bevrijden van de bekrompenheid hier,

hij dacht aan zijn vertrek, zijn vertrek...

Ik ben nog nooit in New York geweest, ik ben nog nooit in Hawaii geweest

nooit door San Francisco gelopen in gescheurde spijkerbroeken

Ik ben nog nooit in New York geweest, ik ben nooit echt vrij geweest

wees eens gek en vlucht voor alle beperkingen.

Daarna stopte hij de sigaretten in zijn zak en ging als vanzelf naar huis,

door het trappenhuis met vloerwas en bourgeoisie,

riep de vrouw "man, waar ben je, ik wed dat het gaat beginnen",

ze vroeg "Was wat?" - "Nee, wat zou moeten zijn."

Ik ben nog nooit in New York geweest, ik ben nog nooit in Hawaii geweest

nooit door San Francisco gelopen in gescheurde spijkerbroeken

Ik ben nog nooit in New York geweest, ik ben nooit echt vrij geweest

wees eens gek en vlucht voor alle beperkingen.