Regarde-moi - Soprano

Regarde-moi, je suis la France d’en bas

Le chômage et la crise, mec, c’est moi qui la combat

Je vis au quotidien ce que tu ne connais pas

Que tu ne comprends pas juste en bas de chez toi

Regarde-moi !

(Ouais-ouais regarde-moi-moi !)

Regarde-moi !

(Ouais-ouais regarde-moi-moi !)

J’ai grandi loin des milieux aisés

Avec des parents qui ne parlaient pas un mot français

Des problèmes financiers

Qu’obligeaient le daron à rentrer du chantier avec le dos cassé

Pour être sûr de n’plus croiser les huissiers

Pour pouvoir les aider, j’ai taffé au lycée

Car on m’a toujours dit qu’les diplômes ramenaient un métier

J’ai passé mes soirées à bosser d’arrache-pied

Jusqu’au jour où j’réussis mes exams avec succès

La fierté d’la famille, j'étais

La lueur d’espoir pour enfin leur faire quitter la cité

Mais malgré mon CV, toutes les portes se fermaient

Ils disaient «trop qualifié» moi j’dirais «trop basané»

J’me suis mis à bosser, agent d’sécurité

C'était provisoire pour assurer l’arrivée du bébé

Mais les années passaient, les factures entassaient

J’suis rentré dans une banque, cagoulé et j’ai crié:

Regarde-moi, je suis la France d’en bas

Le chômage et la crise, mec, c’est moi qui la combat

Je vis au quotidien ce que tu ne connais pas

Que tu ne comprends pas juste en bas de chez toi

Regarde-moi !

(Ouais-ouais regarde-moi-moi !)

Regarde-moi !

(Ouais-ouais regarde-moi-moi !)

J’ai grandi loin des milieux aisés

Complètement français, deux parents divorcés

À cause d’un père aux penchants alcoolisés

J’ai dû stopper les études pour mieux aider la Mama

À payer les couches de Johanna

Ma petite sœur à moi, mon bijou, mon karma

Celle qui me redonne le sourire quand ça va mal

Je la voyais déjà médecin ou avocat

Mais le destin a fait pour ma sœur un autre choix

À 16 ans un bébé

Un loyer à payer

Le père qui s’est barré

De peur d’assumer

Des dettes plein le cerveau

Toujours pas de boulot

Pour payer le lait, les couches de ce petit marmot

Elle se met à tiser, pour pouvoir oublier

Les neurones explosées, à force de fumer

Un soir de juillet, le ventre plein de cachets

Sur le répondeur des pompiers elle se met à crier:

Regarde-moi, je suis la France d’en bas

Le chômage et la crise, mec, c’est moi qui la combat

Je vis au quotidien ce que tu ne connais pas

Que tu ne comprends pas juste en bas de chez toi

Regarde-moi !

(Ouais-ouais regarde-moi-moi !)

Regarde-moi !

(Ouais-ouais regarde-moi-moi !)

Moi, j’ai grandi dans un milieu aisé, famille embourgeoisée

J’suis l’héritier d’une famille richissime dans le 16ème

Délégué dans une école privée, diplômé sans forcer

Grâce aux dons annuels de mon padre

Toujours bien sapé, Dior, Armani ou bien Dolce

J’fais le tour du monde en jet privé

J’fais sauter mes PV, car j’déjeune à l'Élysée

Je passe mes soirées au Costes les narines enfarinées

J’collectionne les nanas

Les belles Rihanna

Célibataire ravi, j’l’avais dit à Johanna

Mais elle m’a ramené un tout petit bébé

M’a dit qu’il était de moi, et qu’il fallait l’assumer

Bien sûr j’l’ai quitté, et sans me retourner

Mais ce soir-là elle m’appelle le ventre plein de cachets

Pour la calmer je suis parti voir mon banquier

Un gars cagoulé est rentré m’a braqué puis a crié:

Regarde-moi, je suis la France d’en bas

Le chômage et la crise, mec, c’est moi qui la combat

Je vis au quotidien ce que tu ne connais pas

Que tu ne comprends pas juste en bas de chez toi

Regarde-moi !

(Ouais-ouais regarde-moi-moi !)

Regarde-moi !

(Ouais-ouais regarde-moi-moi !)

Kijk naar mij, ik ben Frankrijk van beneden

Werkloosheid en de crisis, man, ik ben degene die ertegen vecht

Ik leef elke dag wat je niet weet

Dat begrijp je niet alleen beneden

Kijk me aan !

(Ja-ja kijk naar mij!)

Kijk me aan !

(Ja-ja kijk naar mij!)

Ik ben verre van rijke achtergronden opgegroeid

Met ouders die geen woord Frans spraken

financiële problemen

Dat dwong de daron om met een gebroken rug terug te keren van de bouwplaats

Om zeker de deurwaarders niet meer te ontmoeten

Om ze te kunnen helpen, heb ik op de middelbare school gewerkt

Omdat mij altijd is verteld dat diploma's een beroep terugbrengen

Ik heb mijn avonden hard gewerkt

Tot de dag dat ik geslaagd ben voor mijn examens

Familietrots, ik was

Het sprankje hoop om ze eindelijk de stad uit te krijgen

Maar ondanks mijn cv gingen alle deuren dicht

Ze zeiden "te gekwalificeerd", ik zou zeggen "te donker"

Ik begon te werken, bewaker

Het was tijdelijk om de komst van de baby te verzekeren

Maar de jaren gingen voorbij, de rekeningen stapelden zich op

Ik ging een bank binnen, met een kap op en riep:

Kijk naar mij, ik ben Frankrijk van beneden

Werkloosheid en de crisis, man, ik ben degene die ertegen vecht

Ik leef elke dag wat je niet weet

Dat begrijp je niet alleen beneden

Kijk me aan !

(Ja-ja kijk naar mij!)

Kijk me aan !

(Ja-ja kijk naar mij!)

Ik ben verre van rijke achtergronden opgegroeid

Volledig Frans, twee gescheiden ouders

Vanwege een vader met alcoholische neigingen

Ik moest stoppen met studeren om de mama beter te kunnen helpen

Om Johanna's luiers te betalen

Mijn eigen kleine zusje, mijn juweel, mijn karma

Degene die me aan het lachen maakt als er iets misgaat

Ik heb haar dokter of advocaat al gezien

Maar het lot maakte mijn zus een andere keuze

Op 16 een baby

Een huur om te betalen

De vader die wegging

Uit angst om aan te nemen

Hersenen vol schulden

Nog steeds geen baan

Om de melk te betalen, de luiers voor deze kleine snotaap

Ze begint te weven, zodat ze het kan vergeten

Neuronen ontploften door roken

Op een avond in juli, buik vol pillen

Op het antwoordapparaat van de brandweer begint ze te schreeuwen:

Kijk naar mij, ik ben Frankrijk van beneden

Werkloosheid en de crisis, man, ik ben degene die ertegen vecht

Ik leef elke dag wat je niet weet

Dat begrijp je niet alleen beneden

Kijk me aan !

(Ja-ja kijk naar mij!)

Kijk me aan !

(Ja-ja kijk naar mij!)

Ik, ik groeide op in een rijke, gentrified familie

Ik ben de erfgenaam van een rijke familie in de 16e

Afgevaardigde in een privéschool, afgestudeerd zonder te forceren

Dankzij jaarlijkse donaties van mijn vader

Altijd goed gekleed, Dior, Armani of Dolce

Ik vlieg de wereld rond in een privéjet

Ik blaas mijn PV op, want ik lunch in het Élysée

Ik breng mijn avonden door in Costes met bebloemde neusgaten

Ik verzamel kuikens

De mooie Rihanna

Opgetogen single, zei ik tegen Johanna

Maar ze bracht me een kleine baby

Zei me dat het van mij was, en dat ik het moest bezitten

Natuurlijk verliet ik hem, en zonder om te kijken

Maar die avond belt ze me met een maag vol pillen

Om haar te kalmeren ging ik naar mijn bankier

Een man met een kap kwam binnen en wees naar mij en schreeuwde:

Kijk naar mij, ik ben Frankrijk van beneden

Werkloosheid en de crisis, man, ik ben degene die ertegen vecht

Ik leef elke dag wat je niet weet

Dat begrijp je niet alleen beneden

Kijk me aan !

(Ja-ja kijk naar mij!)

Kijk me aan !

(Ja-ja kijk naar mij!)