L'Everest - Soprano

Si à ma mort les regrets te rattrapent

Dis-toi que je te pardonne

J’ai moi aussi souvent perdu le cap

Je n’suis pas le meilleur des hommes

Comme toi la vie m’a fait aussi du mal

Tu trouveras des larmes dans mes textes

Il m’en a fallu du courage

Pour affronter mon Everest

J’ai connu le suicide, j’ai même perdu un fils

J’avais le cafard et personne n’avait d’insecticide

Oui j’ai rêvé du vide, je voulais prendre la fuite

J’ai été lâche face à la vie et ses mauvaises surprises

Je me suis détesté, je me suis torturé

Je m’suis trouvé des milliers d’excuses

Pour m’laisser couler

Je me suis humilié, je me suis mutilé

J’ai insulté la vie, ce cadeau que Dieu m’avait fait

Je m’suis fait du mal, oui je m’suis fait du mal

Et ça mon cœur s’en souvient

Je m’suis fait du mal

En espérant qu'ça m’fasse du bien

Mais je m’suis complètement trompé

J’ai approfondi mes plaies

J’ai noirci mon cœur de rancune quitte à tous les blesser

J’ai traîné mon passé comme on traîne un boulet

J’ai laissé le Sheitan me guider et me consoler

Non je n’avais plus pied, dans cette marre de pêché

Je n’croyais plus en l’amour, malgré tout c’qu’on me donnait

Ma famille a morflé, ma mère a tellement pleuré

Mes amis ont porté mes erreurs sans jamais broncher

J’leur ai fait du mal, aujourd’hui encore j’avoue

Que j’en ai honte, j’leur ai fait du mal

Aujourd’hui encore je prie pour qu’ils me pardonnent

Pour eux j’ai pris sur moi

J’ai du affronter mes démons et accepter ma croix

Réapprendre à m’aimer, réapprendre ce qu’est la foi

Oui ça fait mal de guérir, ça fait mal de se reconstruire

Ça fait mal de prendre conscience qu’on ne sait plus sourire

J’ai du me redécouvrir, j’ai du enterrer mon passé pour déterrer un avenir

J’ai eu mal à la fierté, mal à la dignité, mal comme t’as pas idée

Mais aujourd’hui j’n’ai aucun regret

Car j’suis heureux comme jamais

J’ai su me relever, grâce à ma volonté de vouloir me dépasser

Mon cœur a redémarré, l’essence c’est mes trois bébés

Ma femme est ses amis qui ne m’ont jamais laissé tomber

Tout ça je sais c’est fragile, j’essaye de garde l'équilibre

Sur ce fil suspendu dans l’vide qu’on appelle tous la vie

Je sais je n’suis pas parfait, mais dis-toi que j’me battrai

Pour mourir heureux car on le mérite tous un peu

Donc…

Si à ma mort les regrets te rattrapent

Dis-toi que je te pardonne

J’ai moi aussi souvent perdu le cap

Je n’suis pas le meilleur des hommes

Comme toi la vie m’a fait aussi du mal

Tu trouveras des larmes dans mes textes

Il m’en a fallu du courage

Pour affronter mon Everest

Pour affronter mon Everest

Pour affronter mon Everest

Pour affronter mon Everest

Pour affronter mon Everest

Pour affronter mon Everest

En route vers l’Everest, le dépassement d’soi

Tout faire pour mourir heureux

Voilà de quoi j’te parle dans mon prochain album

Soprano

Als wanneer ik sterf spijt heb dat ik je inhaal

Zeg tegen jezelf dat ik je vergeef

Ik ben te vaak de weg kwijt

Ik ben niet de beste van de mannen

Zoals jij heeft het leven mij ook pijn gedaan

Je zult tranen vinden in mijn sms'jes

Er was moed voor nodig

Om mijn Everest onder ogen te zien

Ik heb zelfmoord meegemaakt, zelfs een zoon verloren

Ik had de kakkerlak en niemand had insecticide?

Ja, ik droomde van leegte, ik wilde ontsnappen

Ik ben laf geweest in het aangezicht van het leven en zijn onaangename verrassingen

Ik haatte mezelf, ik martelde mezelf

Ik heb duizenden excuses gevonden

Om me te laten zinken

Ik vernederde mezelf, ik verminkte mezelf

Ik heb het leven beledigd, dit geschenk dat God me gaf

Ik heb mezelf pijn gedaan, ja, ik heb mezelf pijn gedaan

En dat mijn hart zich herinnert

ik heb mezelf pijn gedaan

In de hoop dat het me goed doet

Maar ik had het helemaal mis

Ik heb mijn wonden verdiept

Ik maakte mijn hart zwart van wrok, zelfs als het betekende dat ik ze allemaal pijn zou doen

Ik sleepte mijn verleden als een kanonskogel

Ik laat de Sheitan me leiden en troosten

Nee, ik had geen houvast meer, in dit beu van de zonde

Ik geloofde niet meer in de liefde, ondanks alles wat me werd gegeven

Mijn familie deed pijn, mijn moeder huilde zo veel

Mijn vrienden droegen mijn fouten zonder ooit terug te deinzen

Ik heb ze pijn gedaan, nog steeds beken ik vandaag

Ik schaam me, ik heb ze pijn gedaan

Zelfs vandaag bid ik dat ze me vergeven

Voor hen nam ik het op mij

Ik moest mijn demonen onder ogen zien en mijn kruis accepteren

Leer opnieuw van mezelf te houden, leer opnieuw wat geloof is

Ja, het doet pijn om te genezen, het doet pijn om te herbouwen

Het doet pijn om te beseffen dat we niet meer weten hoe we moeten glimlachen

Moest mezelf herontdekken, moest mijn verleden begraven om een ​​toekomst op te graven

Ik had trotspijn, waardigheidspijn, pijn alsof je geen idee hebt

Maar vandaag heb ik geen spijt

Omdat ik blij ben als altijd

Ik wist hoe ik moest opstaan, dankzij mijn wil om mezelf te willen overtreffen

Mijn hart herstart, de essentie is mijn drie baby's

Mijn vrouw is zijn vrienden die me nooit teleurstellen

Alles wat ik weet is kwetsbaar, ik probeer mijn evenwicht te bewaren

Op deze draad hangend in de leegte die we allemaal leven noemen

Ik weet dat ik niet perfect ben, maar zeg tegen jezelf dat ik zal vechten

Gelukkig sterven omdat we het allemaal een beetje verdienen

Dus…

Als wanneer ik sterf spijt heb dat ik je inhaal

Zeg tegen jezelf dat ik je vergeef

Ik ben te vaak de weg kwijt

Ik ben niet de beste van de mannen

Zoals jij heeft het leven mij ook pijn gedaan

Je zult tranen vinden in mijn sms'jes

Er was moed voor nodig

Om mijn Everest onder ogen te zien

Om mijn Everest onder ogen te zien

Om mijn Everest onder ogen te zien

Om mijn Everest onder ogen te zien

Om mijn Everest onder ogen te zien

Om mijn Everest onder ogen te zien

Op weg naar Everest, jezelf overtreffen

Alles doen om gelukkig te sterven

Dat is waar ik het over heb in mijn volgende album

Sopraan