Intro - Soprano

Parc’que la vie est courte

Et parc’qu’elle a un coût

Au lieu de subir les coups

Moi je chante le courage de ceux qui rêvent de coupes

En mettant des couleurs dans mes couplets

Et des larmes qui coulent

Je chante l’amour des miens

Je chante l’amour tout court

Mes mots te tendent la main

Quand ton cœur crie au secours

Quinze ans que j’te partage mon parcours

Depuis que j’ai trouvé chaussure à mon pied

C’est vers le bonheur que j’cours

J’n’ai pas oublié le goût du gouffre

Mais aujourd’hui je sais qu’une plaie se recoud

Du coup, je chante l’impossible

Avec l’utopie d’un rêveur

Pour ce public qui me suit avec ferveur

Omdat het leven kort is

En omdat het een prijs heeft

In plaats van de pak slaag te nemen

Ik zing de moed van degenen die dromen van kapsels

Kleuren aanbrengen in mijn verzen

En tranen stromen

Ik zing de liefde van mij

ik zing over liefde

Mijn woorden reiken naar jou

Wanneer je hart om hulp schreeuwt

Vijftien jaar dat ik mijn reis met jou deel

Sinds ik de schoen heb gevonden die bij mij past

Het is naar geluk dat ik ren

Ik ben de smaak van de afgrond niet vergeten

Maar vandaag weet ik dat een wond aan het genezen is

Dus ik zing het onmogelijke

Met de utopie van een dromer

Voor dit publiek dat mij vurig volgt