Alive in a Sea of Dying Flowers - Soijl

Woman of your dreams, I am

Comfort and relief — that is I

Through disease and times of woe

I will complete you with joy and happiness

There’s only love in me

My mind is that of calm yet I grow weary

My heart is total love yet I am harm

But that was then, now this is a later hour

I claimed I’d be there when we’re growing older

'Twas only my heart that’s growing colder

I left you adrift in a sea of dying flowers

Alive in a sea of flowers dying

You chose to believe in my words

I only promised «in health»

«Sickness», I only took for so long

Now I leave for better or for worse

I have seen greener grass

Call me what you want — a succubus

temptress or harlequin, I don’t care

I’ve left a mark that wont go away soon

My lies are truth to me

Our love was that of lies and you never knew

Until I felt that I must leave with no return

This is the now, I know my «love» has been forgotten

Time hibernated and froze the coldest of all hearts

Adoration games, I play them and tear apart

Passion to cancer, my reverence so rotten

But no, there is only silence in the end

My time is nothing but a fading memory

Vrouw van je dromen, ik ben

Troost en opluchting — dat ben ik

Door ziekte en tijden van ellende

Ik zal je compleet maken met vreugde en geluk

Er is alleen liefde in mij

Mijn geest is die van rust, maar toch word ik moe

Mijn hart is totale liefde en toch ben ik kwaad

Maar dat was toen, nu is dit een later uur

Ik beweerde dat ik er zou zijn als we ouder worden

'Twas alleen mijn hart dat kouder wordt

Ik liet je op drift in een zee van stervende bloemen

Levend in een zee van stervende bloemen

Je hebt ervoor gekozen om in mijn woorden te geloven

Ik heb alleen "in gezondheid" beloofd

«Ziekte», ik heb er maar zo lang over gedaan

Nu vertrek ik voor beter of slechter

Ik heb groener gras gezien

Noem me wat je wilt: een succubus

verleidster of harlekijn, het kan me niet schelen

Ik heb een teken achtergelaten dat niet snel zal verdwijnen

Mijn leugens zijn waarheid voor mij

Onze liefde was die van leugens en je wist maar nooit

Tot ik voelde dat ik moest vertrekken zonder terug te keren

Dit is het nu, ik weet dat mijn «liefde» is vergeten

De tijd hield een winterslaap en bevroor de koudste van alle harten

Aanbiddingsspelletjes, ik speel ze en scheur ze uit elkaar

Passie voor kanker, mijn eerbied zo rot

Maar nee, er is alleen stilte op het einde

Mijn tijd is niets anders dan een vervagende herinnering