Rasmus sista vers - Snook

vaknar upp av stadens larm nu har dom tider att passa

framför min bit av mark där glider en massa

av mobiler och kassar tennisskor

reser mig och ler mot dessa förstenade människor

levande döda dödlevande nickar åt en passerande

inget gensvar men frågan är ser han det

de har lyckats men frågan är om han eller hon är glad

det är i alla fall jag såjag börjar min promenad

ref

hej hej

hej hej

hej hej

hej hej

rätade påryggen och hälsade glatt

och någon ekade det jag själv hade sagt

han sa jag bor i en kartong här i staden

har inte bytt kalsonger påflera dagar men

jag har en bild om du vill se pådamen

jag spar den fast det är klart det var ju ett tag sen

dåvar jag alltid dragen kung i baren tills hon stack den där dagen

men jag är ändåen glad en

ref

vid torget hjälpte jag en vaken liten tant med sin

till bredden fulla kasse som skar in i hennes handled min

förvåning var stor för av någon anledning

ville hon inte ha hjälp några barn tittade skrämt

såjag knatade mot centrum och pågatan mitt i trängseln

talade jag till människor men de svarade med skällsord

och «jag hatar den här trängseln» och «jag har ingen växel»

«hurru du skaffa ett jobb» några barn skrattade rått

såjag fortsatte promenaden osynlig påtrottoaren

och mindes vad de sa påsocialen

sånu gick jag själv i staden jag fick inte träffa barnen

fick inte ens skicka födelsedagskort till barnen

jag tror jag tappar kontrollen jag tror jag vet vad de tror

krossar en flaska mot stolpen tar den och kastar mot folket

det här ska bli den första gången som de hör och de ser

för de vill bara låtsas om mig när jag gör något fel

(det här ska bli den första gången som de hör och de ser

för de vill bara låtsas om mig när jag gör något fel)

ref x 2

wakker worden met het alarm van de stad nu hebben ze geschikte tijden

voor mijn stuk land glijdt een massa

van mobiele telefoons en hoesjes tennisschoenen

sta op en glimlach naar deze versteende mensen

levend dood levend dood knik naar een voorbijganger

geen antwoord maar de vraag is of hij het ziet

ze zijn geslaagd, maar de vraag is of hij of zij gelukkig is

hoe dan ook, dat ben ik, dus ik begin aan mijn wandeling

ref

Hallo hallo

Hallo hallo

Hallo hallo

Hallo hallo

rechtte zijn rug en groette opgewekt

en iemand herhaalde wat ik zelf had gezegd

hij zei dat ik hier in de stad in een kartonnen doos woon

al een aantal dagen niet van ondergoed gewisseld

Ik heb een foto als je de dame wilt zien

Ik zal het bewaren, ook al is het duidelijk dat het al een tijdje geleden is

doof ik heb altijd koning in de bar getekend totdat ze die dag bleef hangen

maar ik ben nog steeds een gelukkige

ref

op het plein hielp ik een wakkere kleine tante met de hare

tot de rand gevulde tas die in de mijne van haar pols sneed

de verrassing was om de een of andere reden groot

ze wilde geen hulp, sommige kinderen zagen er bang uit

dus knielde ik midden in het verkeer richting het centrum en de hoofdstraat

Ik sprak met mensen, maar ze reageerden met scheldwoorden

en «Ik haat dit verkeer» en «Ik heb geen spullen»

"hoera, je krijgt een baan", lachten sommige kinderen hardop

dus liep ik ongezien verder op de stoep

en herinnerde zich wat ze zeiden op de borrel

dus liep ik alleen door de stad. Ik mocht de kinderen niet zien

kreeg niet eens de kans om verjaardagskaarten naar de kinderen te sturen

Ik denk dat ik de controle aan het verliezen ben. Ik denk dat ik weet wat ze denken

slaat een fles tegen de paal, pakt hem en gooit hem naar de mensen

dit is de eerste keer dat ze horen en zien

omdat ze gewoon willen doen alsof over mij als ik iets verkeerd doe

(dit is de eerste keer dat ze horen en zien

omdat ze gewoon willen doen alsof ze mij zijn als ik iets verkeerd doe)

referentie x 2