Eldorado - Sniper, Faada Freddy

J’aime la douceur du temps, le regard vers le large

J’aime la douceur du vent, qui me caresse le visage

J’aime m'évader, le regard vers l’horizon

Mais cette mer est un immense mur de prison

Moi j’aime ce pays qui m’a vu naître

J’aime, ses paysages qui passent du désert à la verdure

J’aime cet air pur, celui de mon village au beau milieu de la nature

J’aime nos coutumes, nos traditions, notre culture

Je suis diplômé, comme j’ai dû bosser dur

Pour espérer pouvoir construire une vie plus sûre

J’ai passé mon enfance et mis toutes mes chances, derrière mon cahier

Quand j’y pense, je ne demandais qu'à travailler

Moi je suis atteint par une maladie grave et redoutable

J’ai espéré être soigné, mais celle-ci est incurable

Tant de soins, tant de médecins, me disant ne pouvoir rien faire

Ne disposant pas de moyens nécessaires

On m’a parlé de l’Occident, de sa science, de ce joli continent

De nos chances, de l’argent qu’il procurait en abondance

Vraiment?

Je t’assure

Mais je ne veux pas m'éloigner

Mais là-bas je pourrais taffer, et toi on pourra te soigner

Non je ne veux pas

Partir, et abandonner ma terre

Abandonner la famille, laisser derrière mère et père

Mais petit frère, allez, partons !

Non, je ne veux pas !

Petit frère, allez, partons !

Quand?

Je ne sais pas

Mais il le faut, pour toi et pour eux

Te voir mourir ici, ne les rendra pas plus heureux !

Mais crois-tu vraiment

Que notre chance se trouve de l’autre côté?

Suis-moi, tu ne le regretteras pas, je te le promets

El Dorado, ils seraient prêts à mourir pour

L’El Dorado, ils seraient prêts à souffrir pour

Allez, partons, nous nous enlaçons, des larmes pleins les yeux

J’ai comme la drôle d’impression que cet «au revoir» est un «adieu»

Maman, sèche tes larmes et donne-nous ta bénédiction

Embrasse tes deux fistons et si Dieu le veut nous reviendrons

Tu sais, si nous partons, c’est pour aider la famille

Je veux trouver du boulot et ne pas vivre la famine

Tu sais, si nous partons, c’est seulement par nécessité

J’aurais tellement aimer rester parmi vous et être en bonne santé

Nous voilà partis pour de bon

Le cœur lourd

La tête pleine de rêves

Espérant les revoir un jour

Un peu d’argent dans une bourse, prêté par notre père

Ainsi que nos économies qui suffiront à faire l’affaire

Sûrement

On m’a présenté un passeur qui nous prendra pas trop cher

Un pêcheur qui nous fera passer la frontière

Nous avons marché deux nuit, puis deux jours

Dans le froid puis la chaleur

Ne pas être à la bourre, faut qu’on arrive à l’heure

Nous nous sommes cachés pour attendre afin de ne pas être remarquer

D’autres personnes nous rejoignent en attendant d’embarquer

Une barque arrive dans la nuit, entassés comme sur un radeau

Voici deux ados partis pour l’El Dorado

El Dorado, ils seraient prêts à mourir pour

L’El Dorado, ils seraient prêts à souffrir pour

Les yeux fermés, les poings serrés, j’essaie de tenir bon

Le silence est pesant le temps me paraît long

Les gens sont apeurés, le vent est déchaîné

La mer est agitée je sens mon sang se glacer

On en a plus pour très longtemps

Mais j’en ai plus qu’assez, je suis pressé

De voir la terre à l’horizon se dessiner

Tiens, de la lumière au loin tout le monde est ravi

Frangin, je t’invite à toucher des yeux ta nouvelle vie

Mais tu en es sûr, ce n’est pas quelque chose d’autre?

Oh mon Dieu, les garde-côtes !

Soudain tout va trop vite, là les marins se mettent à crier

Pris de panique, ils nous demandent de sauter

Les plus jeunes se jettent à l’eau

Les autres se font pousser

De peur, les gens plongent dans une eau noire et glacée

J’en ai le souffle coupé, mon frère n’est plus à mes côtés

Je ne sais pas où me diriger, les vagues comment à m’emporter

J’entends des cris, un moment puis plus rien

Je m’entends appeler mon frère

Je l’entends pleurer puis plus rien

Je sens encore ma main dans la sienne

C’est fou comme je balise

Pour ne pas que la mer me prenne, je m’agrippe à une valise

J’essaie de lutter, j’peux plus, plus d’image plus de son

La bouche ouverte, l’eau envahit mes poumons

Cher frère, va au bout de ton rêve

Reste fier, reste fort

Dis à la famille que je les aime fort

Dernier effort, dernier souffle, dernier soupir

Je n’ai plus de forces, je me sens partir

J’ai pu rejoindre la terre

Moi et quelque naufragés

Parmi les quelques rescapés

Je n’aperçois pas mon frère

Je vois des corps à la mer

Que celle-ci a recrachée

Je ne demandais qu'à bien faire

Mais j’ai juste tout gâché

Je voulais vivre mais je crève, je n’ai plus vraiment d’espoir

Un jour j’ai eu un rêve qui s’est changé en cauchemar

El Dorado, ils seraient prêts à mourir pour

L’El Dorado, ils seraient prêts à souffrir pour

Ik hou van de zoetheid van het weer, het uitzicht op zee

Ik hou van de zachtheid van de wind, die mijn gezicht streelt

Ik hou ervan om weg te gaan, kijkend naar de horizon

Maar deze zee is een enorme gevangenismuur

Ik hou van dit land waar ik ben geboren

Ik hou van de landschappen die van woestijn naar groen gaan

Ik hou van deze schone lucht, die van mijn dorp midden in de natuur

Ik hou van onze gebruiken, onze tradities, onze cultuur

Ik ben afgestudeerd, wat moest ik hard werken

Om te hopen dat we een veiliger leven kunnen opbouwen

Ik bracht mijn jeugd door en zette al mijn kansen achter mijn notitieboekje

Nu ik erover nadenk, ik vroeg gewoon om te werken

Ik ben getroffen door een ernstige en vreselijke ziekte

Ik hoopte genezen te worden, maar deze is ongeneeslijk

Zoveel zorg, zoveel dokters, die me vertellen dat ik niets kan doen

Niet over de nodige middelen beschikken

Mij ​​werd verteld over het Westen, zijn wetenschap, dit prachtige continent

Van onze kansen, van het geld dat hij in overvloed gaf

Echt?

ik verzeker je

Maar ik wil niet weglopen

Maar daar zou ik kunnen werken, en je zou kunnen worden genezen

Nee ik wil niet

Ga en verlaat mijn land

Laat familie achter, laat moeder en vader achter

Maar kleine broer, kom op, laten we gaan!

Nee ik wil niet !

Kleine broer, kom op, laten we gaan!

Wanneer?

ik weet het niet

Maar het moet wel, voor jou en voor hen

Je hier zien sterven zal ze niet gelukkiger maken!

Maar geloof je echt?

Dat ons geluk aan de andere kant ligt?

Volg mij, je zult er geen spijt van krijgen, dat beloof ik

El Dorado, ze zouden sterven voor

Het El Dorado, ze zouden bereid zijn te lijden voor

Kom op, laten we gaan, we omhelzen elkaar, tranen in onze ogen

Ik heb een raar gevoel dat dit "tot ziens" een "tot ziens" is

Mama, droog je tranen en geef ons je zegen

Kus je twee zonen en als God het wil, komen we terug

Weet je, als we vertrekken, is het om de familie te helpen

Ik wil een baan vinden en niet verhongeren

Weet je, als we vertrekken, is het alleen uit noodzaak

Ik zou zo graag bij je blijven en gezond zijn

We zijn voorgoed weg

zwaar hart

hoofd vol dromen

In de hoop ze ooit weer te zien

Een beetje geld in een portemonnee, uitgeleend door onze vader

Naast onze besparingen is dat genoeg om de slag te slaan

Zeker

Ik werd voorgesteld aan een smokkelaar die ons niet te veel zal kosten

Een visser die ons over de grens brengt

We hebben twee nachten gewandeld, daarna twee dagen

In de kou dan de hitte

Haast je niet, we moeten op tijd zijn

We verstopten ons om te wachten zodat we niet opgemerkt zouden worden

Andere mensen komen bij ons wachten om aan boord te gaan

Een boot arriveert in de nacht, opgestapeld als op een vlot

Hier zijn twee tieners die vertrokken naar El Dorado

El Dorado, ze zouden sterven voor

Het El Dorado, ze zouden bereid zijn te lijden voor

Ogen dicht, vuisten gebald, ik probeer me vast te houden

De stilte is zwaar, de tijd lijkt me lang

Mensen zijn bang, de wind raast

De zee is ruw, ik voel mijn bloed koud worden

We hebben niet lang meer

Maar ik heb er genoeg van, ik heb haast

Om het land aan de horizon vorm te zien krijgen

Hier, vanuit het licht in de verte is iedereen blij

Broeder, ik nodig je uit om een ​​kijkje te nemen in je nieuwe leven

Maar weet je zeker dat het niet iets anders is?

Oh mijn God, de kustwacht!

Plots gaat alles te snel, daar beginnen de matrozen te schreeuwen

In paniek vragen ze ons om te springen

De jongste waagt de sprong

De anderen worden geduwd

Uit angst duiken mensen in zwart, ijskoud water

Het beneemt me de adem, mijn broer is niet langer aan mijn zijde

Ik weet niet waar ik heen moet, de golven hoe ze me moeten dragen

Ik hoor geschreeuw, even en dan niets

Ik hoor mezelf mijn broer roepen

Ik hoor hem huilen en dan niets

Ik voel nog steeds mijn hand in de zijne

Het is gek hoe ik tag

Zodat de zee me niet meeneemt, klamp ik me vast aan een koffer

Ik probeer te vechten, ik kan niet meer, geen beeld meer, geen geluid meer

Mond open, water stroomt mijn longen binnen

Beste broer, volg je droom

Blijf trots, blijf sterk

Vertel de familie dat ik heel veel van ze hou

Laatste inspanning, laatste adem, laatste zucht

Ik heb geen kracht meer, ik voel mezelf weggaan

Ik was in staat om de aarde te bereiken

Ik en enkele schipbreukelingen

Onder de weinige overlevenden

Ik zie mijn broer niet

Ik zie lichamen in de zee

Dat deze eruit spuugde

Ik vroeg gewoon om het goed te doen

Maar ik heb het gewoon verpest

Ik wilde leven maar ik ga dood, ik heb niet echt hoop meer

Op een dag had ik een droom die veranderde in een nachtmerrie

El Dorado, ze zouden sterven voor

Het El Dorado, ze zouden bereid zijn te lijden voor