Du Rire Aux Larmes - Sniper

Tirer une tête d’enterrement ou rire à s’en pisser dessus

Le bonheur on le convoite tellement

Qu’y a plus moyen qu’on reste en chien de sous

J’te l’dis clairement

Les gens, les sentiments, j’en fais abstraction pas un centime en

Poche d’où ma réaction tous mes proches sont

Sous tension, sans vail-tra pour la plupart

On bré-cham dehors ou l’traire si y’a embrouille avec le dar' et c’est re-ti-par

Des phrases qui blessent comme des coups d’shlasses

Un ou deux s’barre bien gé-char, une de mes faiblesses et après rhlass

Ici on s’soigne tous à la médecine douce

Hélas, la vie est une sacrée tass, une bonne taffe, j’tousse

Et là, j’touche le fond, les cernes sous mes yeux prennent forment

Au fond, tu pourras élire que j’suis un jeune qui pète pas la forme

Aigri, le visage amaigri, face d’arabe d’aigri, physique ingrat

Autour de moi, tout part en vrille, situation plus que ve-gra

Rien d’marrant, c’est à petit feu que nous mourons

J’crois qu’y a vraiment de quoi s’faire du mouron

Je sais qu’c’est dur mais n’baisse pas les armes

Même si tu passes du rire aux larmes

Pense au futur, la vie est pure et pleine de charme

Mon quotidien, biffetons, shit, baston, j’me relaxe à ma façon

Pour la seule et bonne raison que j’sais que j’vis qu’une fois

J’suis encore chez ma mère, c’est pas à trente piges, frère

Que j’pourrais m’permettre de tout refaire

Les jours défilent, j’me demande c’que l’futur me réserve

Va savoir, j’prie pour ma famille, que Dieu les préserve

Le soir, j’vois des potes tiser, friser l’coma

À croire que le malheur les a hypnotisés

Si on s’mettait à chialer pour toutes nos galères

J’t’assure qu’on chialerait encore et j’aimerais bien qu’on m’prouve le

contraire

Bordel, les gens nous montrent du doigt

Et après, on penserait qu’cette attitude pourrait nous donner du respect

On vit comme on vit, on est comme on est

Et puis c’est tout, chacun a ses règles, ses traditions

Le reste on s’en fout

Si j’pose (pose), jcause la zizanie

C’est qu’le Tunisiano ose dire des choses et fait pas belarni

Ça va ça va pas, y a des hauts, y a des bas

J’compte pas faire débat, la France a causé des dégâts (eywa)

Donc on vivra même si on doit souffrir

J’n’ai jamais baissé les bras même si j’m’efforce de sourire

Je sais qu’c’est dur mais n’baisse pas les armes

Même si tu passes du rire aux larmes

Pense au futur, la vie est pure et pleine de charme

Je n’sais plus si j’dois rire ou pleurer, me taire ou crier

J’fais le tri et j’pense que prier est l’seul moyen pour laisser l’soleil

briller

Certaines choses me plient en 4 et d’autres me foutent la rage

Un espèce de contraste comme le beau temps qui chasse l’orage

J’suis gris, ma vie n’est pas rose, ouais putain j’en vois de toutes les

couleurs

Le soir, je tape une dose, j’m’enfume la race, j’oublie mes douleurs

Mais pour l’heure, j’ne suis qu’un mec de plus sur c’navire qui chavire

C’navire qu’on appelle la France, notre souffrance, leur donne à tous le sourire

Me parle pas d’horoscope ni même d’avenir

Les choses se passent, tu ris, tu pleures tu vis tu meurs

Tout est écrit, le temps s’efface et fils

La vie ça ne laisse que des cicatrices, c’est triste à dire

Qu’aujourd’hui même si tu te casses la gueule

Faut savoir garder le sourire, saisir

Les bonnes occases, pas faire de sa vie un film comique tout naze

À base de phrases, la larme mélancolique

La larme qui fait déborder le vase

Fils, autour de toi faut être à la hauteur de soi, je crois

Que si t’attends rien d’la vie c’est normal qu’au final elle te déçoit

Mais ne baisse pas la tête, non, ne dépose pas les armes

Aujourd’hui, nos familles pleurent, j’te jure qu’demain les leur verseront des

larmes

La vie est trop courte, je n’cesse de m’le dire

Et plus les jours passent et plus j’en ai rien à cirer

Pas l’temps d’l’admirer, on dirait qu'ça n’cesse d’empirer

Dans la spirale, j’suis aspiré et j’irais

Peut-être demain sous l’gazon faire une virée

J’préfère en rire et kiffer à bloc déchiré avec mes potes, les virées

Mais pour l’moment passe-moi le s…, laisse-moi tirer

Je sais qu’c’est dur mais n’baisse pas les armes

Même si tu passes du rire aux larmes

Pense au futur, la vie est pure et pleine de charme

Trek een begrafenishoofd of lach tot we pissen

Geluk waar we zo naar verlangen

We kunnen niet meer als een hond blijven

ik zeg het je duidelijk

Mensen, gevoelens, ik negeer ze niet

Zak van waar mijn reactie al mijn familieleden zijn

Aangezet, grotendeels vrij van vail-tra

We bre-cham buiten of melken het als er een puinhoop is met de dar' en het is re-ti-par

Zinnen die pijn doen als klappen

Een of twee gaat goed ge-char, een van mijn zwakke punten en na rhlass

Hier worden we allemaal behandeld met alternatieve geneeswijzen

Helaas, het leven is een geweldige kop, een goede hit, ik hoest

En toen raakte ik het dieptepunt, er vormen zich donkere kringen onder mijn ogen

Kortom, je kunt ervoor kiezen dat ik een jonge man ben die niet in goede vorm is

Verbitterd, uitgemergeld gezicht, verbitterd Arabisch gezicht, ondankbare lichaamsbouw

Om mij heen gaat alles in een spin, situatie meer dan ve-gra

Niets grappigs, het is langzaam dat we sterven

Ik denk dat er echt iets is om je zorgen over te maken

Ik weet dat het moeilijk is, maar geef niet op

Zelfs als je van lachen in tranen gaat

Denk aan de toekomst, het leven is puur en vol charme

Mijn dagelijks leven, snacks, shit, vechten, ik ontspan op mijn eigen manier

Om de enige reden dat ik weet dat ik maar één keer leef

Ik ben nog steeds bij mijn moeder, het is geen dertig jaar oud, broer

Dat ik het me kon veroorloven om het helemaal opnieuw te doen

De dagen gaan voorbij, ik vraag me af wat de toekomst voor mij in petto heeft

Wie weet bid ik voor mijn familie, dat God ze bewaart

'S Avonds zie ik vrienden weven, in een coma kruipen

Te geloven dat ongeluk hen heeft gehypnotiseerd

Als we zouden gaan huilen voor al onze problemen

Ik verzeker je dat we weer zouden huilen en ik zou graag willen dat iemand het mij bewijst

tegengestelde

Verdomme, mensen wijzen naar ons

En dan zou je denken dat die houding ons respect zou kunnen geven

We leven zoals we leven, we zijn zoals we zijn

En dat is het, iedereen heeft zijn regels, zijn tradities

De rest maakt ons niet uit

Als ik poseer (pose), veroorzaak ik onenigheid

Het is dat de Tunesiër dingen durft te zeggen en niet belarni

Het is oké, het is niet oké, er zijn ups, er zijn downs

Ik ben niet van plan om te debatteren, Frankrijk heeft schade aangericht (eywa)

Dus we zullen leven, zelfs als we moeten lijden

Ik heb nooit opgegeven, ook al probeer ik te glimlachen

Ik weet dat het moeilijk is, maar geef niet op

Zelfs als je van lachen in tranen gaat

Denk aan de toekomst, het leven is puur en vol charme

Ik weet niet of ik moet lachen of huilen, zwijgen of schreeuwen

Ik sorteer en ik denk dat bidden de enige manier is om de zon te laten schijnen

schijnen

Sommige dingen buigen me voorover en sommige maken me boos

Een soort contrast zoals het goede weer dat de storm verjaagt

Ik ben grijs, mijn leven is niet rooskleurig, yeah fuck, ik zie alle

kleuren

'S Avonds haal ik een dosis, ik rook de race uit, ik vergeet mijn pijn

Maar voor nu ben ik gewoon een andere man op dit zinkende schip

Dit schip dat we Frankrijk noemen, ons lijden, maakt ze allemaal aan het lachen

Praat me niet over horoscopen of zelfs de toekomst

Dingen gebeuren, je lacht, je huilt, je leeft, je sterft

Het is allemaal geschreven, de tijd vervaagt en zoon

Het leven laat alleen littekens achter, triest om te zeggen

Dat vandaag zelfs als je je nek breekt

Moet weten hoe je moet blijven lachen, grijpen

Goede deals, maak geen flauwe komedie van je leven

Op zinnen gebaseerd, de melancholische traan

De traan die de rug van de kameel brak

Zoon, om je heen moet in orde zijn, geloof ik

Dat als je niets van het leven verwacht, het normaal is dat het je uiteindelijk teleurstelt

Maar buig je hoofd niet, nee, leg je armen niet neer

Vandaag huilen onze families, ik zweer je dat ze ze morgen zullen betalen

tranen

Het leven is te kort, zeg ik steeds tegen mezelf

En hoe meer de dagen verstrijken, hoe meer het me niet kan schelen

Geen tijd om het te bewonderen, het lijkt alsof het steeds erger wordt

In de spiraal, ik word erin gezogen en ik zal gaan

Misschien morgen onder het gras een tochtje maken

Ik lach liever en geniet van gescheurde blokken met mijn vrienden, de reizen

Maar geef me voor het moment de s..., laat me schieten

Ik weet dat het moeilijk is, maar geef niet op

Zelfs als je van lachen in tranen gaat

Denk aan de toekomst, het leven is puur en vol charme