Ракета для поэта - СЛОТ

Нуки:

Чувство незавершенности

Смотрит в окно обреченно и

Время на пятой скорости,

А поезда шли, шли, шли.

Кэш:

Темы, завязанные в тексты тромбы

Разлетятся пеплом, разорвутся бомбой.

Схемы, не помогут закончить поэму

И в этом проблема, в мыслях катакомбы.

Атом, великоват он,

Чтобы стать тем самым тринадцатым ароматом

И плоская луна бесит своим пустым циферблатом.

Припев:

Ты слышишь, где-то летит ракета

К концу сюжета, поэта может и не стать

Нет даже века у человека,

Всегда до лета куплета будет не хватать.

Нуки:

Плохо, весна, обострение.

Сдохну — не имеет значения.

Космос из коробки черепа

Будет в стихах жить, жить, жить.

Кэш:

Вата, эта белая палата чутка маловата,

Даже если медсестра без медбрата,

В клетке, давали мне таблетки

Редкие слова, делал меткими

Делал заметки на этикетке

Утро, я будто, писал это бред

Смысла нет, он делся куда-то

Это просто цитата, в углу тетрадь смята

Какая сегодня дата?

Припев

Ты слышишь, где-то летит ракета.

К концу сюжета поэта может и не стать.

Нет даже века у человека.

Всегда до лета куплета будет не хватать.

Так больно смотреть.

И не достать рукой.

Кровавый бой с собой и бесконечный пот.

И не сбежать и не найти покой.

Граната с вынутой чекой.

Диагноз: психопат.

проигрыш

Где-то летит ракета.

К концу сюжета, поэта может и не стать.

Нет даже века, у человека.

Всегда до лета куплета будет не хватать.

Кэш:

И когда стихла стихия стихов,

После недопетого лета.

Люди стали искать ответы в записках

Теперь уже точно мертвого поэта.

Анализировать это, раскладывать взрывы мозга

И трепет сердца по нумерованным полкам

Только в этом нет толка…

Это как разобрать живого ежа по колким иголкам.

Nuki:

Incompleet voelen

Kijkt uit het raam gedoemd en

Tijd op vijfde snelheid,

En de treinen gingen maar door en door en door.

cache:

Onderwerpen die verband houden met bloedstolsels

Ze zullen as verstrooien, exploderen met een bom.

Schema's helpen niet om het gedicht af te maken

En dit is het probleem, in de gedachten van de catacomben.

Atoom, hij is groot

Om die dertiende geur te worden

En de platte maan maakt woedend met zijn lege wijzerplaat.

Refrein:

Hoor je ergens een raket vliegen?

Tegen het einde van het complot is de dichter misschien niet...

Er is niet eens een eeuw voor een persoon,

Tot de zomer zal het vers altijd worden gemist.

Nuki:

Slecht, lente, verergering.

Ik ga dood - het maakt niet uit.

Ruimte voor schedelbox

Zal leven in vers, leven, leven.

cache:

Vata, deze witte kamer is een beetje klein,

Zelfs als de verpleegster geen verpleegster heeft,

In een kooi gaven ze me pillen

Zeldzame woorden, passend gemaakt

Aantekeningen gemaakt op het etiket

Morgen, alsof ik deze onzin heb geschreven

Het slaat nergens op, hij ging ergens heen

Het is maar een citaat, het notitieboekje ligt verfrommeld in de hoek

Wat is de datum van vandaag?

Refrein

Je hoort ergens een raket vliegen.

Tegen het einde van het plot is de dichter misschien niet zo.

Een mens heeft niet eens een eeuw.

Tot de zomer zal het vers altijd worden gemist.

Zo pijnlijk om te zien.

En niet om het met de hand te krijgen.

Bloedige strijd met jezelf en eindeloos zweten.

En niet weg te rennen en geen rust te vinden.

Een granaat met een uitgetrokken pin.

Diagnose: psychopaat.

verlies

Ergens vliegt een raket.

Tegen het einde van het verhaal is de dichter dat misschien niet meer.

Er is niet eens een eeuw die een mens heeft.

Tot de zomer zal het vers altijd worden gemist.

cache:

En toen het element van poëzie wegebde,

Na een onvoltooide zomer.

Mensen begonnen te zoeken naar antwoorden in notities

Nu is het zeker een dode dichter.

Analyseer het, ontbind hersenexplosies

En het fladderen van het hart op de genummerde planken

Het heeft gewoon geen zin...

Het is alsof je een levende egel uit elkaar haalt tot scherpe naalden.