Предательская - СЛОТ

Я там был, всё видел, слышал, кровь остановилась, когда он на поверхность вышел

И тогда я понял, все мы проданы на какой-то фаллос по оси на шасси мы намотаны.

Кинул тот, кто был Богом, переносил с нами всё, это нам вышло боком

Током, как будто врезало током.

Привев:

Мы спали на золе своих больных домов и на одной земле воздухом дышали.

Листали дни рукой, рекой одной на всех, мы медленно наверх проистекали.

Вся моя система распалась и фундамент треснул, ни ф*га не осталось

Чёрное с белым стали серой массой, не забывайте деньги проверять рядом с кассой.

Проверять своих нам без мазы, это как-то сразу отдаёт признаком маразма,

Разом сдаёт позиции разум.

Припев:

В пустыне нет слёз, восстания снов, сознание на запрос не отвечает.

Мы верили ему и это нас всерьёз, теперь по одному поубивает.

Как теперь нам с этим жить, не зная слов, мы не слышим.

Только дышим, непреднамеренно дышим.

Не зная слов, мы не слышим,

Только дышим, непреднамеренно дышим.

В пустыне нет слёз… Пустота просто так выломаны двери.

Сознание на запрос… Бледно-лунный свет нам ответ на безликость.

Мы верили ему… Нечего ловить, нет любви, мы не верим.

Теперь по одному… Дикость, невыносимая дикость.

Как теперь нам с этим жить, не зная слов, мы не слышим,

Только дышим, непреднамеренно дышим.

Под метроном сердце бьётся,

Время льётся, оно назад не вернется.

Ik was erbij, ik zag en hoorde alles, het bloed stopte toen hij aan de oppervlakte kwam

En toen realiseerde ik me dat we allemaal verkocht zijn voor een soort fallus langs de as op het chassis dat we hebben gewikkeld.

Gegooid door degene die God was, heeft alles met ons doorstaan, het liep voor ons zijwaarts

Schok, alsof u getroffen wordt door een elektrische schok.

Gebracht:

We sliepen op de as van onze zieke huizen en ademden lucht op hetzelfde land.

We bladerden door de dagen met onze handen, als een enkele rivier voor iedereen, we stroomden langzaam omhoog.

Mijn hele systeem stortte in en de fundering kraakte, geen f*ck meer over

Zwart en wit zijn een grijze massa geworden, vergeet niet het geld naast de kassa te controleren.

Om de onze te controleren zonder doolhof, geeft het op de een of andere manier onmiddellijk een teken van waanzin,

Meteen verliest de geest terrein.

Refrein:

Er zijn geen tranen in de woestijn, geen opkomende dromen, het bewustzijn beantwoordt het verzoek niet.

We geloofden hem en dit is serieus, nu zal het ons een voor een doden.

Hoe kunnen we hier nu mee leven, zonder de woorden te kennen, horen we niet.

We ademen alleen, we ademen onbedoeld.

Zonder de woorden te kennen, horen we niet

We ademen alleen, we ademen onbedoeld.

Er zijn geen tranen in de woestijn... De leegte brak net de deuren.

Bewustzijn op een verzoek ... Bleek maanlicht is ons antwoord op gezichtsloosheid.

We geloofden hem... Er valt niets te vangen, er is geen liefde, we geloven niet.

Nu één voor één... Wildheid, ondraaglijke wildheid.

Hoe kunnen we hier nu mee leven, zonder de woorden te kennen, horen we niet,

We ademen alleen, we ademen onbedoeld.

Onder de metronoom klopt het hart

De tijd vliegt, het komt niet meer terug.