Никогда - SLIMUS, Банума

Тут даже ангелы по утрам ломают крылья

Чья-то тень с балкона прыгнет на вылет

Когда станет пылью очередной день

Бельё одень и скажи, что ты не хотела

Лёня, барабан крути, я буду дальше жить

Ведь он будет кружить.

Дай мне приз жирный!

До тошноты мы боимся остаться никем

Во дворе скорая увозит чёрный пакет

Почём тут банкет?

Клею макет ракеты

Это пришёл медведь с рифмами в сундуке

Они помогут мне, как кастет в борсетке

Я могу быть болью или ядом в вине

Могу обломать, как утро после скоростей

Могу быть прошлым во сне, один или с ней

Могу быть пошлым как видео с Аса Каира

Могу быть хорошим, могу стать твоим кумиром

Я не пытался предать, чтобы подняться повыше

Я не пиздатый, но есть понятия по жизни

Под звук машин снежинами припорошило

Меня согреет искра, тебя согреет шиншилла

Больно сесть на шило, больно не любить

Больно сукой лживой, больно просто жить

Боль можно приглушить, там в бардачке лежит,

А чё тут две сплошных?

А чё ты, блядь, дрожишь?!

И не останется стук в тишине, боюсь

Не услышать шаги, обещаний бред

За двоих проведу пальцем на окне, крест

Любви и мечты не зови вернуть

Просто

Ножом под сердце, людей просить

Просто

Стук барабаны сердец утих

Просто

В округе толпы безликих

И некуда плыть нам

Мы в силах всё изменить

Я никогда бы не подумал, что это нужно

Пока не увидел те толпы людей

В полумраке душных залов, где свет приглушен

Их глаза горели, как тысячи огней

Я никогда бы не подумал, что понятие дружба

Можно забыть легко, как ненужный момент

Ведь так бывает проще и отражается в лужах

Кривым изображением ошибки прошлых лет

Я никогда бы не подумал, что отношения

Можно построить на вранье самому себе

И даже если она тебе уже не верит

Давать обещания, спрятав совесть на дне

Может Бог простит, но я не умею

Оставшись где-то в тишине с самим собой

Я вспоминаю многое, и то, во что я верил

Я отрываюсь от земли, прыгнув за мечтой

И не останется стук в тишине, боюсь

Не услышать шаги, обещаний бред

За двоих проведу пальцем на окне, крест

Любви и мечты не зови вернуть

Просто

Ножом под сердце, людей просить

Просто

Стук барабаны сердец утих

Просто

В округе толпы безликих

И некуда плыть нам

Мы в силах всё изменить

Мы в силах всё изменить

Hier breken zelfs engelen hun vleugels in de ochtend

Iemands schaduw springt van het balkon

Wanneer een andere dag stof wordt

Trek je ondergoed aan en zeg dat je dat niet wilde

Lyonya, draai aan de trommel, ik zal blijven leven

Hij zal immers cirkelen.

Geef me een dikke prijs!

We zijn misselijkmakend bang om niemand te zijn

Op het erf haalt een ambulance een zwart pakketje weg

Waarom is er een banket?

Ik lijm het model van de raket

Het is een beer met rijmpjes in een kist

Ze zullen me helpen als boksbeugels in een borset

Ik kan pijn of vergif zijn in wijn

Ik kan afbreken als de ochtend na de snelheden

Ik kan het verleden zijn in een droom, alleen of met haar

Ik kan vulgair zijn als een video van Asa Cairo

Ik kan goed zijn, ik kan je idool zijn

Ik heb niet geprobeerd te verraden om hogerop te komen

Ik ben geen bitch, maar er zijn concepten in het leven

Onder het geluid van auto's met gepoederde sneeuwvlokken

Een vonk zal me verwarmen, een chinchilla zal jou verwarmen

Het doet pijn om op een priem te zitten, het doet pijn om niet lief te hebben

Het doet pijn aan een liegende teef, het doet pijn om gewoon te leven

De pijn kan worden gedempt, daar ligt in het handschoenenkastje,

En waarom zijn er twee solide?

Waar beef je in godsnaam over?!

En er zal niet in stilte worden geklopt, vrees ik

Hoor geen stappen, beloften zijn onzin

Voor twee ga ik met mijn vinger over het raam, kruis

Liefde en dromen roepen niet terug

Alleen maar

Mes onder het hart, mensen om te vragen

Alleen maar

Het ritme van de trommels van harten verstomde

Alleen maar

Rond de anonieme menigte

En we kunnen nergens zwemmen

We hebben de macht om alles te veranderen

Ik had nooit gedacht dat het nodig was

Tot ik die massa's mensen zag

In het halfduister van benauwde zalen, waar het licht gedimd is

Hun ogen brandden als duizend vuren

Ik had nooit gedacht dat het concept van vriendschap

Je kunt het gemakkelijk vergeten, als een onnodig moment

Het is tenslotte makkelijker en weerspiegeld in de plassen

Scheef beeld van de fouten van weleer

Ik had nooit gedacht dat een relatie

Je kunt bouwen op leugens tegen jezelf

En zelfs als ze je niet langer gelooft

Doe beloften, verberg je geweten onderaan

Misschien zal God vergeven, maar ik kan het niet

Ergens weggegaan in stilte met jezelf

Ik herinner me veel, en waar ik in geloofde

Ik stijg op van de grond, springend na een droom

En er zal niet in stilte worden geklopt, vrees ik

Hoor geen stappen, beloften zijn onzin

Voor twee ga ik met mijn vinger over het raam, kruis

Liefde en dromen roepen niet terug

Alleen maar

Mes onder het hart, mensen om te vragen

Alleen maar

Het ritme van de trommels van harten verstomde

Alleen maar

Rond de anonieme menigte

En we kunnen nergens zwemmen

We hebben de macht om alles te veranderen

We hebben de macht om alles te veranderen