The Seventh Summer - Sirenia

The vapour in my mind makes it hard to find

The things in life that I lost back in time

And the trail of my heart has turned all roads so dark

So hard to find, so hard to overcome

And all the things that I believed were true

Were never roots to anything but lies

To demons in disguise

And all the roads that I’ve been strolling down

Now I’ve found they all seem to be marooned

So profoundly doomed

And the vapour in my heart makes it hard to love

The things in life that I used to love

And the trail of my soul, has made me feel so cold

So lost in life, so down and so alone

And all the things that I believed were true

Were never roots to anything but lies

To demons in disguise

And all the roads that I’ve been strolling down

Now I’ve found they all seem to be marooned

So profoundly doomed

Aeons are passing in the blink of an eye

Moments frozen, all the years I’ve tried to deny

Memories haunt me as the years pass me by Feel the dusk, feel the fall, feel the winter inside

On the seventh summer of my life

Saw you turn your back on it all and left me far behind

There’s a river between us, it’s become so wide

I wish that you could be right here

To mend my broken life

And all the things that I believed were true

Were never roots to anything but lies

To demons in disguise

And all the roads that I’ve been strolling down

Now I’ve found they all seem to be marooned

So profoundly doomed

De damp in mijn geest maakt het moeilijk te vinden

De dingen in het leven die ik in de tijd verloor

En het spoor van mijn hart heeft alle wegen zo donker gemaakt

Zo moeilijk te vinden, zo moeilijk te overwinnen

En alle dingen waarvan ik geloofde dat ze waar waren

Waren nooit iets anders dan leugens

Naar vermomde demonen

En alle wegen die ik heb bewandeld

Nu heb ik ontdekt dat ze allemaal lijken te zijn gestrand

Zo diep ten dode opgeschreven

En de damp in mijn hart maakt het moeilijk om lief te hebben

De dingen in het leven waar ik van hield

En het spoor van mijn ziel, heeft me zo koud gemaakt

Zo verloren in het leven, zo down en zo alleen

En alle dingen waarvan ik geloofde dat ze waar waren

Waren nooit iets anders dan leugens

Naar vermomde demonen

En alle wegen die ik heb bewandeld

Nu heb ik ontdekt dat ze allemaal lijken te zijn gestrand

Zo diep ten dode opgeschreven

Aeonen gaan voorbij in een oogwenk

Momenten bevroren, alle jaren die ik heb geprobeerd te ontkennen

Herinneringen achtervolgen me terwijl de jaren voorbijgaan Voel de schemering, voel de herfst, voel de winter van binnen

Op de zevende zomer van mijn leven

Ik zag je alles de rug toekeren en liet me ver achter

Er is een rivier tussen ons, hij is zo breed geworden

Ik wou dat je hier kon zijn

Om mijn gebroken leven te herstellen

En alle dingen waarvan ik geloofde dat ze waar waren

Waren nooit iets anders dan leugens

Naar vermomde demonen

En alle wegen die ik heb bewandeld

Nu heb ik ontdekt dat ze allemaal lijken te zijn gestrand

Zo diep ten dode opgeschreven