Meridian - Sirenia

Daylight adorn her withering lifeforce

with a long lost river

that mend all her woe in its flow

May I redeem my funereal self

in thy mirror of soul sanctorum

to frame every night a delight

Thou stalk the ground, the sea and the winds around

to haunt me down profound when the night surrounds

Thou stalk the Stygian stream and the riverine

to haunt my hallowed fields and astrayal dreams

I’m at sixes and sevens

in the shade of thy heavens

No moon, nor sun

Meridian

prevail in my oblivion

Come with me to seek the sun inside

Meridian

This time around we dance

We’re chosen ones

Thou stalk as the unseen in visions undreamed

to revel in the deep of life’s malignity

Thou stalk my manic mind yon it’s horizon

to draw that waning sun upon Meridian

Thou art eternal darkness

Thou art eternal heresy

Thou art day and night

Thou art the flame inside

I’ll make my misery thy saturnine

Daglicht siert haar vernietigende levenskracht

met een lang verloren rivier

die al haar wee in zijn stroom verhelpt

Mag ik mijn begrafenis zelf verlossen?

in uw spiegel van zielenheiligdom

om elke avond een plezier te maken

Gij besluipt de grond, de zee en de wind rondom

om me diep te achtervolgen als de nacht omringt

Gij besluipt de Stygische stroom en de rivier

om mijn heilige velden en verdwaalde dromen te achtervolgen

Ik ben op zessen en zevens

in de schaduw van uw hemel

Geen maan, noch zon

Meridiaan

zegevieren in mijn vergetelheid

Ga met me mee om de zon binnenin te zoeken

Meridiaan

Deze keer dansen we

We zijn uitverkorenen

Gij stalkt als het ongeziene in onvoorstelbare visioenen

om te genieten van de diepte van de kwaadaardigheid van het leven

Jij besluipt mijn manische geest tot aan de horizon

om die afnemende zon op Meridiaan te tekenen

U bent eeuwige duisternis

U bent eeuwige ketterij

Je bent dag en nacht

Jij bent de vlam van binnen

Ik zal mijn ellende tot uw saturnine maken