La Hoguera de la Revolución - Sin Dios

«Negras tormentas agitan los aires

Nubes oscuras nos impiden ver;

Y aunque nos espere el dolor y la muerte

Contra el enemigo nos llama el deber»

Aún recuerdo cuando éramos muchas

Millones se alzaban contra el estado

Las federaciones, colectividades

Fusil en mano, comunismo libertario

Y ahora que difícil el camino hacia la autogestión

¿qué quedó de la conciencia?

¿dónde están las ganas de luchar?

Somos las llamas que alimentan la hoguera de la revolución

Aún me hacen temblar palabras, apoyo mutuo, solidaridad

Unamos todas nuestras fuerzas

Hagamos crecer la hoguera…

…¡¡de la revolución!

Mientras haya uno de nosotros la lucha continuará

Corren malos tiempos pero queda la esperanza

Y ahora que difícil el camino hacia la autogestión

¿qué quedó de la conciencia?

¿dónde están las ganas de luchar?

Somos las llamas que alimentan la hoguera de la revolución

«Zwarte stormen schudden de lucht»

Donkere wolken beletten ons te zien;

En hoewel pijn en dood ons wachten

Tegen de vijand zijn we geroepen door plicht»

Ik herinner me nog toen we met velen waren

Miljoenen kwamen in opstand tegen de staat

federaties, gemeenschappen

Geweer in de hand, libertair communisme

En nu de weg naar zelfsturing moeilijk is

wat bleef er over van het bewustzijn?

waar is het verlangen om te vechten?

Wij zijn de vlammen die het vreugdevuur van de revolutie voeden

Woorden doen me nog steeds beven, wederzijdse steun, solidariteit

Laten we al onze krachten bundelen

Laten we het vreugdevuur laten groeien...

…van de revolutie!

Zolang er een van ons is zal de strijd doorgaan

Het zijn slechte tijden maar er blijft hoop

En nu de weg naar zelfsturing moeilijk is

wat bleef er over van het bewustzijn?

waar is het verlangen om te vechten?

Wij zijn de vlammen die het vreugdevuur van de revolutie voeden