Monologo - Silvio Rodríguez, Luis Eduardo Aute

Favor, no se molesten

Que pronto me estoy yendo;

No vine a perturbarles

Y menos a ofenderlos

Vi luz en las ventanas

Y oí voces cantando

Y, sin querer, ya estaba tocando

Yo también me alegraba

Entre amigos y cuerdas

Con licores y damas

Mas ¿de eso quien se acuerda?

Una vez fui famoso

Siempre andaba viajando:

Aquí traigo una foto

Actuando

Me recordaron tiempos

De sueños e ilusiones

Perdonen a este viejo

Perdonen

Ya casi me olvidaba

Pero, para mañana

Van a dar buen pescado

También llegaron papas

Y verduras en latas

Al puesto del mercado

En cuanto llegue y coma

Me voy para la zona

Por lo de la basura

Como la noche avanza

Los dejo con la danza

El canto y la cultura

Disculpen la molestia

Ya me llevo mi boca

A mi edad la cabeza

A veces se trastoca

En la alegría de ustedes

Distinguí mis promesas

Y todo me parece

Que empieza

Favor, no se molesten

Que casi me estoy yendo;

No quise perturbarles

Y menos ofenderlos

Vi luz en las ventanas

Y juventud cantando

Y, sin querer, ya estaba soñando

Vivo en la vieja casa

De la bombilla verde

Si por allí pasaran

Recuerden…

Doe alsjeblieft geen moeite

Dat ik binnenkort vertrek;

Ik ben niet gekomen om je te storen

En minder om ze te beledigen

Ik zag licht in de ramen

En ik hoorde stemmen zingen

En, zonder het te willen, ik was al aan het spelen

Ik was ook blij

tussen vrienden en strings

Met likeuren en dames

Maar wie herinnert zich dat nog?

Ik was ooit beroemd

Ik was altijd op reis

Hier breng ik een foto

Acteren

ze deden me aan tijden denken

Van dromen en illusies

vergeef deze oude man

Neem me niet kwalijk

Ik was bijna vergeten

maar voor morgen

Ze gaan goede vissen geven

aardappelen zijn ook aangekomen

En groenten in blik

naar de marktkraam

Zodra je aankomt en eet

Ik ga naar het gebied

Vanwege de vuilnis

naarmate de nacht vordert

Ik laat je achter met de dans

zang en cultuur

Sorry voor het storen

Ik neem al mijn mond

Op mijn leeftijd het hoofd

Soms gaat het mis

in jouw vreugde

Ik onderscheidde mijn beloften

en alles lijkt mij

Dat begint

Doe alsjeblieft geen moeite

Dat ik bijna vertrek;

Ik wilde ze niet storen

En ze minder beledigen

Ik zag licht in de ramen

en jeugd zingen

En, onbedoeld, was ik al aan het dromen

Ik woon in het oude huis

van de groene bol

Als ze daar voorbij kwamen

Onthouden…