Tokyo Lights - SikTh

I liked the life of window walking

Night drinking 'til a morning crow greets

A peaceful stroll in Shibuya’s golden hour

Communication has gotten so much

Easier with inventions by web men

There’s so much more fun to be made

Yet I can’t help but think

Tokyo lights don’t seem quite like they used to

And the moon is a different shade

And all the colours have changed

Even if appearing the same

And I am lost in the crossroads

And I am lesser in love, and in love

But as I stare up at all these

Winding lights and whirls

There be a flower being in the midst and

There be a shower of hope upon my being!

But I just remind myself and I must be clear

And obey my words in which wisdom is found:

Don’t forget to smile

Too many moons have passed without such joy

Don’t forget to smile

Madly into the incoming traffic

Don’t forget to smile

Madly at every eye that wanders by

Waving my hand all but a sudden gust of

Wind passes my face

And I am uplifted within and now we are

Looming over a lake of low fog and a

Bright figure slowly hovers above the mist

She had found the fairest light

And she be smiling right into me

And I smile back effortlessly

Then she be a shadow

She disappears into the footstep din

And my boat is empty

But look!

She be standing there by the window

And glances back

Maybe we can find that river

Which flows towards the sea of ancient waves

And flower beings, beyond the weeping trees

So stood there on the crossroads

I tell myself again

Don’t let your boat be empty

Don’t be a sunken dream

Don’t let your boat regret thee

For what you could have seen

Ik hield van het leven van raamlopen

Nachtelijk drinken tot een ochtendkraai begroet

Een rustige wandeling in het gouden uur van Shibuya

Communicatie heeft zoveel gekregen

Makkelijker met uitvindingen door webmannen

Er is nog veel meer leuks te maken

Toch kan ik niet anders dan denken

Tokyo-lichten lijken niet meer zoals vroeger

En de maan is een andere tint

En alle kleuren zijn veranderd

Zelfs als het hetzelfde lijkt

En ik ben verdwaald op het kruispunt

En ik ben minder verliefd en verliefd

Maar terwijl ik naar al deze omhoog staar

Kronkelende lichten en wervelingen

Er is een bloem in het midden en

Er zij een regen van hoop op mijn wezen!

Maar ik herinner mezelf eraan en ik moet duidelijk zijn

En gehoorzaam mijn woorden waarin wijsheid wordt gevonden:

Vergeet niet te glimlachen

Er zijn te veel manen voorbijgegaan zonder zo'n vreugde

Vergeet niet te glimlachen

Gek in het inkomende verkeer

Vergeet niet te glimlachen

Gek op elk oog dat voorbij dwaalt

Met mijn hand zwaaien, behalve een plotselinge windvlaag

Wind passeert mijn gezicht

En ik ben van binnen verheven en nu zijn we

Opdoemend boven een meer van lage mist en een

Heldere figuur zweeft langzaam boven de mist

Ze had het mooiste licht gevonden

En ze lacht recht tegen me aan

En ik glimlach moeiteloos terug

Dan is ze een schaduw

Ze verdwijnt in de voetstap din

En mijn boot is leeg

Maar kijk!

Ze staat daar bij het raam

En kijkt terug

Misschien kunnen we die rivier vinden

Die naar de zee van oude golven stroomt

En bloemwezens, voorbij de huilende bomen

Dus stond daar op het kruispunt

zeg ik nog eens tegen mezelf

Laat uw boot niet leeg zijn

Wees geen verzonken droom

Laat uw boot geen spijt van u krijgen

Voor wat je had kunnen zien