O'zing - Шохрух

Olamda o’zgarish bor, lekin qalbimda bir hol

Yurakda bir fasl qish, har bir ishda malol

Azali yo’q hamda ohiri ko’rinmas yo’l, lim zulmu zavol

Istak sari hayotimning tarkibidagi, dardu g’am bilan

Arang qo’zg’alaman manzillaringa

Yarim qalb o’ksigan ko’ngil bilan intilaman visolinga

Ko’zlarimning teranligida o’zga sayora

Unutdim qay zamon qaysi vaqt

Harakatim soddai rasvo bo’lish davogarligida

Bilaman ki na bir taht na bir baht bor maning uchun o’zingsiz

Yozdim man kuydim ham yuz parchaga bo’lindim

Butun umr izlaganim uchun ham, nimani ko’rsam ham uni o’zing deb bildim

Har vaqti sahar uchrashgani tayyor turaman

Beor bedor va beozor so’zlagin aniq muntazirman

Man o’zim deb emas, o’zingni deb yashayman

Har vaqti sahar ko’zdan oqqan tomchilarimni sanab kaftimga tavbalarimni chorlab

Oqaman suv kabi behol, bir qarab kuydiradigan zar nazaringni tilab

Hayollarimdan o’tadi ming hil sodir bo’lishi mumkin bo’lgan hodisa

Qalam yozar kunduzu oqshomimdagi nolalarimni, maning misoli qalandar

Hayotim dunyoning orzu havaslaridan holi bo’lgan bir g’amgin asar

Negadir eshtilmaysan, bemor holimni so’ragani keldi hamma

Faqat o’zing kelmading holimni so’rab, nega?

Vaqt o’tar ketar, ko’zlarim bedorligi bo’yi tonglarim otar

So’zimda bugunda faqat g’amginlik, bo’sini borida borida negizi cheksiz

mamnunlik

Talpinaman yorib ko’pdan ko’pi kamida jami son sanog’i yo’q to’siqlarni

Topaman deb surdim qo’llarim bilan bulutlarni, topdim faqat yulduzlarni

Undan ortig’i emas, mayli gardanimga ilinsin olamlar og’irligi

Man ahir roziman jamoling bo’sin evaz, esim pas emas

Faqat yolg’izlikdan ba’zi tomim ketar, nari borsa holim battar

Iltimos qilaman qo’lim tinmay yozgan hatlarimga to’htamay chorlaganimga

Or qilmay so’ragan so’rog’imga, rasvoligimdan o’tib nazar sol, nazar sol

Er is een verandering in de wereld, maar in mijn hart is er een

Een winterseizoen in het hart, moe van alles

Er is geen einde, geen einde, geen einde, geen einde

Verlangen maakt deel uit van mijn leven, met pijn en verdriet

Ik kan amper naar je adres verhuizen

Met een halfslachtig hart verlang ik naar visol

Een alien in de diepten van mijn ogen

Ik ben vergeten hoe laat het was

Mijn actie is een simpele schandelijke claim

Ik weet dat er geen troon of fortuin voor mij is zonder jou

Ik schreef, ik verbrandde, ik spleet in honderd stukken

Mijn hele leven ben ik ernaar op zoek geweest, en ik ben erachter gekomen dat alles wat ik zie van jou is

Ik ben altijd klaar om af te spreken in de ochtend

ik kijk er echt naar uit

Ik leef voor mezelf, niet voor mezelf

Elke ochtend telde ik de tranen die uit mijn ogen stroomden en riep op tot mijn berouw

Zo zwak als stromend water, een dobbelsteen die in één oogopslag brandt, vraagt ​​je aandacht

Duizend dingen kunnen mij overkomen

Hij schrijft mijn pen overdag en mijn gekreun in de avond

Mijn leven is een triest werk, verstoken van de dromen van de wereld

Om de een of andere reden die je niet kunt horen, kwam iedereen naar mijn toestand vragen

Waarom kwam je me niet gewoon vragen hoe het met me ging?

Naarmate de tijd verstrijkt, lichten mijn ogen 's ochtends op

Ik bedoel, het is gewoon triest vandaag, en er komt geen einde aan

tevredenheid

Ik probeer al heel lang ontelbare obstakels te doorbreken, althans het totale aantal

Ik probeerde de wolken te vinden met mijn handen, ik vond alleen de sterren

Niet meer dan dat, laat het gewicht van de werelden op mijn nek rusten

Ik ben het ermee eens, het maakt me niet uit

Het is gewoon dat ik eenzaam ben en ik voel me slecht

Blijf me alsjeblieft bellen voor mijn brieven

Kijk naar mijn schaamteloze vraag, kijk naar mijn schaamte, kijk naar mij