Luna blu - Shiva

E questa notte con le botte nello stomaco

Ho le nocche rotte per le volte che non muoiono

Quattro amici, ciò che dici striscia con la biscia del microfono

Stasera il cielo piscia vodka liscia nell’esofago

Ogni preghiera vera chissà se l’hai mai capita

Che a furia di pregar salvezza non ho più le dita

Questo stronzo mette il cuore in gabbia e spezza la tua vita

In un mondo di rabbia, splende sabbia nella clessidra

Buco nero tra le tombe

Guida il mio guerriero nel

sentiero di Caronte

Verso l’impero delle ombre

Specchierò me stesso nel riflesso delle onde

Il giorno che dal mondo mancherà l’orizzonte

Non do sangue, sudore

Il cielo perde colore

La mia carne si espande finché non muore

Non esiston le persone, è tutta un’illusione

Il cuore non è vivo, è solo un bivio tra pensiero e amore

Tra pensiero e amore, tra pensiero e amore

Non è vivo, è solo un bivio tra pensiero e amore

En vanavond met de klappen in de maag

Ik heb gebroken knokkels uit de tijd dat ze niet dood gingen

Vier vrienden, wat je zegt kruipt met de slang van de microfoon

Vanavond pist de lucht gladde wodka in de slokdarm

Wie weet of je ooit elk waar gebed hebt begrepen

Dat ik, door te bidden voor redding, geen vingers meer heb

Deze klootzak stopt je hart in een kooi en breekt je leven

In een wereld van woede schijnt zand in de zandloper

Zwart gat tussen de graven

Leid mijn krijger naar de

pad van Charon

Op weg naar het rijk van schaduwen

Ik zal mezelf spiegelen in de weerspiegeling van de golven

De dag dat de wereld de horizon zal missen

Ik geef geen bloed, zweet

De lucht verliest kleur

Mijn vlees zet uit tot het sterft

Er zijn geen mensen, het is allemaal een illusie

Het hart leeft niet, het is slechts een kruispunt tussen gedachte en liefde

Tussen gedachte en liefde, tussen gedachte en liefde

Hij leeft niet, hij is slechts een kruispunt tussen gedachte en liefde