Polaroids - Shawn Colvin

Please no more therapy

Mother take care of me

Piece me together with a

Needle and thread

Wrap me in eiderdown

Lace from your wedding gown

Fold me and lay me down

On your bed

Or liken me to a shoe

Blackened and spit-shined through

Kicking back home to you

Smiling back home

Singing back home to you

Laughing back home to you

Dragging back home to you

I was so wary then

The ugly American

Thinner than oxygen

Tough as a whore

I said you can lie to me

I own what’s inside of me

And nothing surprises me anymore

But forests in Germany

Kids in the Tuileries

Broken-down fortresses

In old Italy

And claiming his victory

Shrouded in mystery

He went running away with me

Back in our home New York

Walking these streets forlorn

We all in our uniforms

Black and black

Doing that slouch and jive

The artist must survive

We’ve got all we need we cried

And we don’t look back

Thinking we had it made

Poised for the hit parade

Knee deep in accolades

The conceptual pair

But ever the malcontent

He left without incident

Vanished into thin air

Now I am always amazed

Words can fill up a page

Pages fill up the days

Between him and me

But the vows that we never keep

From bedrooms to business-speak

Make me remember how cheap

Words can be

And the letters I wrote you of

Were those of the desperate stuff

Like begging for love in a suicide threat

But I am too young to die

Too old for a lullaby

Too tired for life on the ledge

But I had a dream last night

Of lovers who walked the plank

Out on the edge of time

Amidst ridicule

They laughed as they rocked and reeled

Over the mining fields

Coming to rest on this ship of fools

But he just took polaroids

Of her smile in the light

Of the dawn of the menacing sky

And before they went overboard

She turned and held up a card

And it said Valentine

Alsjeblieft geen therapie meer

Moeder zorg voor me

Maak me samen met een

Naald en draad

Wikkel me in een donsdeken

Kant van je trouwjurk

Vouw me en leg me neer

Op je bed

Of vergelijk me met een schoen

Zwart en spuugdoorschijnend

Thuiskomen voor jou

Lachend naar huis

Ik zing terug naar huis voor jou

Lachend naar huis met jou

Terug naar huis slepen naar jou

Ik was toen zo op mijn hoede

De lelijke Amerikaan

Dunner dan zuurstof

Stoer als een hoer

Ik zei dat je tegen me kunt liegen

Ik bezit wat er in mij zit

En niets verbaast me meer

Maar bossen in Duitsland

Kinderen in de Tuilerieën

Afgebroken forten

In het oude Italië

En zijn overwinning claimen

Gehuld in mysterie

Hij is met mij weggelopen

Terug in ons huis New York

Lopend door deze verlaten straten

We allemaal in onze uniformen

Zwart en zwart

Dat slouch en jive doen

De kunstenaar moet overleven

We hebben alles wat we nodig hebben, we hebben gehuild

En we kijken niet achterom

In de veronderstelling dat we het hadden gemaakt

Klaar voor de hitparade

Knie diep in lofbetuigingen

Het conceptuele paar

Maar ooit de ontevreden

Hij vertrok zonder incidenten

Verdwenen in het niets

Nu ben ik altijd verbaasd

Woorden kunnen een pagina vullen

Pagina's vullen de dagen

Tussen hem en mij

Maar de geloften die we nooit houden

Van slaapkamers tot zakelijk gesproken

Doe me herinneren hoe goedkoop

Woorden kunnen zijn

En de brieven waarvan ik je schreef

Waren die van de wanhopige dingen?

Zoals smeken om liefde bij een zelfmoorddreiging

Maar ik ben te jong om te sterven

Te oud voor een slaapliedje

Te moe voor het leven op de richel

Maar ik had vannacht een droom

Van liefhebbers die over de plank liepen

Op het randje van de tijd

Temidden van spot

Ze lachten terwijl ze wiegden en wankelden

Over de mijnvelden

Komen tot rust op dit dwazenschip

Maar hij heeft gewoon polaroids genomen

Van haar glimlach in het licht

Van de dageraad van de dreigende lucht

En voordat ze overboord gingen

Ze draaide zich om en hield een kaart omhoog

En er stond Valentijn