Truman - SHADE

Disegnavo mia madre e mio padre

Una casa, un albero e un cane

Ma mio padre non parla a mia madre

E non ho l’albero neanche a Natale

A scuola c’erano due gruppi, e poi c’ero io

M’hanno dato così tanti soprannomi che a stento ricordo il mio

Gli piaceva ridere di me, ridevo pure io

Non vedevo il mondo da un oblò, ma dall’oblio

Dicono che gli ignoranti li devi ignorare

Che smettono domani, ma domani è sempre uguale

Ne ho prese tante da non riuscire più a respirare

Come un astronauta senza la tuta spaziale

Ho pianto così tanto che si è cancellato anche il mio volto

Che anche con nessuno attorno era come fossi di troppo

Qui se resti buono resti solo

Dentro con un buco nello stomaco, che è il buco nell’ozono

Sai, alla fine sono sempre quello

Che l’inverno se lo porta dentro

Che anche se fuori non sta piovendo

Piove lo stesso sopra di me

Oh-oh-oooh

Fuori dalla realtà, fuori dalla realtà

Oh-oh-oooh

Fuori dalla realtà, fuori dalla realtà

Fuori da scuola i padri ricchi, il mio era sempre sporco

Lavorava in officina dodici ore al giorno

Ed era bravo a riparare i mezzi di trasporto

Ma non è mai riuscito a riparare il nostro rapporto

Viviamo in un mondo dove compri tutto con i like

E per non vedere gente compri solo online

Non ti scelgono per ciò che sei, ma per ciò che hai

Non ti vengono a trovare se non hai il Wi-Fi

È tutto uno show, uno spot commerciale

Se pestano un ragazzo, filmano col cellulare

Tutti hanno due facce, è normale

Pure la faccia della Terra ha fatto la sua plastica facciale

Se penso a quanti amici ho sul profilo sai che adesso rido

Perché l’unico che asciuga le mie lacrime è il cuscino

Me ne andrò come Truman prima d’affondare

Se guardo l’orizzonte, non è il cielo, ma un fondale

Sai, alla fine sono sempre quello

Che l’inverno se lo porta dentro

Che anche se fuori non sta piovendo

Piove lo stesso sopra di me

Oh-oh-oooh

Fuori dalla realtà, fuori dalla realtà

Oh-oh-oooh

Fuori dalla realtà, fuori dalla realtà

Adesso alzati e guarda avanti

Devi piacere a te stesso, mica piacere agli altri

Puoi viaggiare pure se non parti

Puoi dire tante cose pure se non parli

Adesso alzati e guarda avanti

Non puoi volare se non salti

Apri gli occhi come Truman prima che sia troppo tardi

Dietro quella porta c'è chi è pronto ad abbracciarti

Sai, alla fine sono sempre quello

Che l’inverno se lo porta dentro

Che anche se fuori non sta piovendo

Piove lo stesso sopra di me

Oh-oh-oooh

Fuori dalla realtà, fuori dalla realtà

Oh-oh-oooh

Fuori dalla realtà, fuori dalla realtà

Ik tekende mijn vader en moeder

Een huis, een boom en een hond

Maar mijn vader praat niet met mijn moeder

En ik heb ook geen kerstboom voor kerst

Op school waren er twee groepen, en dan was er ik

Ze gaven me zoveel bijnamen dat ik de mijne nauwelijks kan herinneren

Hij lachte graag om mij, ik lachte ook

Ik zag de wereld niet vanuit een patrijspoort, maar vanuit de vergetelheid

Ze zeggen dat je de onwetenden moet negeren

Morgen stoppen ze, maar morgen is altijd hetzelfde

Ik heb er zoveel genomen dat ik niet meer kan ademen

Als een astronaut zonder ruimtepak

Ik huilde zo veel dat zelfs mijn gezicht werd gewist

Dat zelfs met niemand in de buurt het was alsof ik te veel was

Hier, als je goed blijft, blijf je alleen

Binnen met een gat in de maag, dat is het gat in de ozon

Weet je, uiteindelijk ben ik altijd die ene

Die winter neemt hem mee naar binnen

Dat zelfs als het buiten niet regent

Het regent nog steeds op mij

Oh-oh-ooh

Uit de realiteit, uit de realiteit

Oh-oh-ooh

Uit de realiteit, uit de realiteit

Rijke vaders niet naar school, de mijne was altijd vies

Hij werkte twaalf uur per dag in de werkplaats

En hij was goed in het repareren van transport

Maar het is hem nooit gelukt om onze relatie te herstellen

We leven in een wereld waar je alles met likes koopt

En om geen mensen te zien, koop je alleen online

Ze kiezen je niet om wie je bent, maar om wat je hebt

Ze komen niet naar je toe als je geen wifi hebt

Het is allemaal een show, een commercial

Als ze een man slaan, filmen ze op hun mobiele telefoon

Iedereen heeft twee gezichten, dat is normaal

Het aangezicht van de aarde heeft ook zijn gezichtsplastic gemaakt

Als ik bedenk hoeveel vrienden ik op mijn profiel heb, weet je dat ik nu aan het lachen ben

Want de enige die mijn tranen droogt, is het kussen

Ik ga zoals Truman voordat ik zinken

Als ik naar de horizon kijk, is het niet de lucht, maar een achtergrond

Weet je, uiteindelijk ben ik altijd die ene

Die winter neemt hem mee naar binnen

Dat zelfs als het buiten niet regent

Het regent nog steeds op mij

Oh-oh-ooh

Uit de realiteit, uit de realiteit

Oh-oh-ooh

Uit de realiteit, uit de realiteit

Nu opstaan ​​en vooruit kijken

Je moet jezelf een plezier doen, niet een ander

Je kunt ook reizen als je niet weggaat

Je kunt ook veel zeggen als je niet praat

Nu opstaan ​​en vooruit kijken

Je kunt niet vliegen als je niet springt

Open je ogen zoals Truman voordat het te laat is

Achter die deur zijn er mensen die klaar staan ​​om je te knuffelen

Weet je, uiteindelijk ben ik altijd die ene

Die winter neemt hem mee naar binnen

Dat zelfs als het buiten niet regent

Het regent nog steeds op mij

Oh-oh-ooh

Uit de realiteit, uit de realiteit

Oh-oh-ooh

Uit de realiteit, uit de realiteit