Лють - SERYOGA

Друзья говорят, зачем она тебе, плюнь,

На что ты клюнул, но я по ходу люто ее люблю.

Из-за нее со всеми вами перепалюсь,

Это не любовь, это блюз.

Гадаешь люб или не люб,

В голове один и тот же лук.

Садишься за фортепиано, как глухой Людвик,

Бывает джейн так все между вами люкс.

Пониманий абсолют,

Руки вяжут тебя, как плющ.

И вместе с ней падаешь на плюш,

Она шальная, отвечаю, и я шалю.

У нас все через край, у нас все через шлюзы,

Любовь глюк, любовь плюс несчастный случай.

Но я себе не пожелаю лучше,

Я бываю лютый, она бывает колючей.

Строит из себя Белуччи, сучка, меня плющит.

То она нарушит правила, то я фалю.

Такой алюр, и кажется, порою между нами все к нулю.

Снаружи я спокоен, а внутри воплю.

Я помню по-началу был такой велюр,

А тут – чисто лють.

Моя любовь – это такая лють,

Такой плюс, такой глюк.

Я люблю ее люто, и не люблю ее люто,

Я люблю ее люто и люто не люблю.

Моя любовь – это такая лють,

Такой плюс, такой глюк.

Я люблю ее люто, и не люблю ее люто,

Я люблю ее люто и люто не люблю.

Это не любовь, это такая лють,

Я не терпила, но я терплю.

Когда я злюсь, моя рука тяжела, как плюмбум.

Кто в этот раз из нас первый раскачает люфту?

Иногда прилюдно, но я такой, как есть и круто солю.

Она мне поперек, как шлюпка кораблю,

Еще немного и свалю.

Прорывает будто флюс, потом между нами долго люфт,

И думаешь, лучше б был один на льдине,

Как Челюскин до поллюций

Если нельзя по-людски.

Это не любовь, это глюк,

Не так, как лирики ее малюют.

Бывает так, что на осколки блюда я опять ублюдок.

Это лишь прелюдия, любовь ол инклюзив.

Не она ко мне и не я к ней ключ.

Если это и любовь, в чем ее плюс?

Вот так по ночам туплю, клюками дымлю,

Как последний люндвик.

Мне нужен сон, но я не сплю

Я как гребаный Бессон Люк,

Шут с ним нам обоим нужен полный глюф.

Пойду что-нибудь пошевелю.

Моя любовь – это такая лють,

Такой плюс, такой глюк.

Я люблю ее люто, и не люблю ее люто,

Я люблю ее люто и люто не люблю.

Моя любовь – это такая лють,

Такой плюс, такой глюк.

Я люблю ее люто, и не люблю ее люто,

Я люблю ее люто и люто не люблю.

Vrienden zeggen, waarom heb je het nodig, spuug,

Waar pikte je naar, maar ik hou gaandeweg enorm van haar.

Door haar kreeg ik ruzie met jullie allemaal,

Het is geen liefde, het is de blues.

Raden liefde of geen liefde,

In het hoofd zit dezelfde boog.

Je zit achter de piano als een dove Ludwik,

Soms is Jane zo alles tussen jullie suite.

Het absolute begrijpen

Handen breien je als klimop.

En samen met haar val je op pluche,

Ze is gek, antwoord ik, en ik ben stout.

We hebben alles over de rand, we hebben alles door de poorten,

Liefde is een glitch, liefde plus een ongeluk.

Maar ik wens mezelf niet beter

Ik ben fel, zij is stekelig.

Belucci spelen, trut, mij vleiend.

Dan breekt ze de regels, dan val ik.

Zo'n haast, en het lijkt erop dat soms alles tussen ons naar nul gaat.

Buiten ben ik kalm, maar van binnen schreeuw ik.

Ik herinner me dat er eerst zo'n velours was,

En hier is het pure pluis.

Mijn liefde is zo fel

Wat een pluspunt, zo'n storing.

Ik hou intens van haar, en ik hou niet intens van haar,

Ik hou intens van haar en ik haat haar intens.

Mijn liefde is zo fel

Wat een pluspunt, zo'n storing.

Ik hou intens van haar, en ik hou niet intens van haar,

Ik hou intens van haar en ik haat haar intens.

Dit is geen liefde, dit is zo'n felheid,

Ik kon er niet tegen, maar ik kan het wel.

Als ik boos ben, is mijn arm zo zwaar als een schietlood.

Wie van ons zal deze keer de eerste zijn om het verzet te zwaaien?

Soms in het openbaar, maar ik ben wie ik ben en koel zout.

Ze steekt me over als een boot naar een schip,

Nog een beetje en ik laat het vallen.

Het breekt als een stroom, dan is er een lange terugslag tussen ons,

En je denkt dat het beter zou zijn als je alleen op een ijsschots was,

Zoals Chelyuskin voor natte dromen

Als het op een menselijke manier onmogelijk is.

Dit is geen liefde, dit is een storing

Niet zoals de tekstschrijvers het schilderen.

Het komt voor dat ik op de fragmenten van het gerecht weer een klootzak ben.

Dit is slechts een prelude, liefde is alles inbegrepen.

Zij is niet de sleutel tot mij en ik ben niet de sleutel tot haar.

Als dit liefde is, wat is dan het voordeel ervan?

Zo word ik 's nachts stom, ik rook met stokken,

Zoals de laatste lundvik.

Ik heb slaap nodig, maar ik slaap niet

Ik ben als fucking Besson Luc

Jester met hem, we hebben allebei een complete storing nodig.

Ik ga iets verplaatsen.

Mijn liefde is zo fel

Wat een pluspunt, zo'n storing.

Ik hou intens van haar, en ik hou niet intens van haar,

Ik hou intens van haar en ik haat haar intens.

Mijn liefde is zo fel

Wat een pluspunt, zo'n storing.

Ik hou intens van haar, en ik hou niet intens van haar,

Ik hou intens van haar en ik haat haar intens.